Ο Πλάτανος του Ιπποκράτους,1901
Εφημερίδα «Το Άστυ», αρ. φύλ. 3742, 11.04.1901
Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ
Εἶνε ἀρκετὰ περίεργος ἡ ἐκκεντρικότης μερικῶν ξένων, οἵτινες μᾶς ἐπισκέπτονται, συνδυάζοντες τὴν ἀπόλαυσιν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῦ κλίματος πρὸς τὰς ἀρχαιολογικὰς μελέτας των, πρὸς ἀπόκτησιν ἁπλοῦ τινος τεκμηρίου ἀρχαιολογικῆς δόξης ἢ λειψάνου περικλεοῦς τινος τμήματος οἰχομένου καλλιτεχνικοῦ μεγαλείου καὶ λαμπρότητος.
Ἐσχάτως δὲ συνέβη ἐνταῦθα περιεργότατον γεγονὸς προελθὸν ἐξ ἐπιμονῆς ξένου τινὸς Ἄγγλου, πρὸς ἀπόκτησιν ἑνὸς τεμαχίου ξύλου ἐκ τοῦ κορμοῦ ἢ τῶν κλάδων τῆς ἐν Κῷ σῳζομένης Πλατάνου τοῦ Ἱπποκράτους, ὡς λέγει ἡ παράδοσις, καὶ ὅπερ δὲν ἔληξεν ἔτι, πρὸς μεγάλην θλῖψιν τοῦ ἀρχαιομανοῦς ξένου.
Ὁ Ἄγγλος οὗτος διερχόμενος ἐκ Κω, ὅπου εἶχε μεταβῆ μόνον καὶ μόνον διὰ νὰ θαυμάσῃ τὴν τεραστίαν καὶ ὑπερήφανον Πλάτανον, ἐζήτησε νὰ συμπεριλάβῃ μεθ’ ἑαυτοῦ πρὸς ἀνάμνησιν καὶ ἓν τεμάχιον κλάδου, ἀλλὰ πρὸς μεγάλην του θλῖψιν ὁ διοικητὴς καὶ αἱ ἀρχαὶ τοῦ τῷ ἀπηγόρευσαν. Ἀπηλπισμένος ὁ Ἄγγλος ἀφιχθεὶς ἐνταῦθα, ἀπετάθη εὐθὺς εἰς τὸ πρακτορεῖον Κούκ, μὲ τὴν ἀπαίτησιν, ὅτι ὁπωσδήποτε καὶ ἂν ἔχῃ τὸ πρᾶγμα, τὸ πρακτορεῖον ὤφειλε νὰ κατορθώσῃ, ἀντὶ πάσης πληρωμῆς καὶ θυσίας, νὰ τοῦ παραδώσῃ ἓν τεμάχιον κορμοῦ ἢ κλάδου τῆς παναρχαίου Πλατάνου.
Ὁ διευθύνων τὸ ἐνταῦθα πρακτορεῖον Κοὺκ τοῦ παρέστησεν, ὅτι αὐτὸ εἶνε ἀδύνατον νὰ γείνῃ (sic), διότι εἰς οὐδένα ἐν Κῷ ἐπιτρέπεται ὑπὸ τῶν ἀρχῶν νὰ θίξῃ τὴν ἱστορικὴν Πλάτανον, καὶ ὁ Ἄγγλος ἀνεχώρησε κυριολεκτικῶς μὲ τὴν θλῖψιν εἰς τὴν καρδίαν.
Ἀλλὰ παραδόξως μετὰ ἑβδομάδα ἀπὸ τῆς ἀναχωρήσεώς του τὸ πρακτορεῖον κατώρθωσεν, ἄγνωστον πῶς, νὰ προμηθευθῇ ἐκ Κῶ ἓν ὄχι εὐκαταφρόνητον τεμάχιον Πλατάνου, ὅπερ καὶ ἀφίχθη ἤδη ἐνταῦθα ἑτοιμαζόμενον νὰ μπαλαρισθῇ διὰ τὴν Ἀγγλίαν, ὅπου θὰ τὸ παραλάβῃ ὁ ἐκκεντρικὸς Ἄγγλος μὲ τὴν πεποίθησιν, ὅτι παραλαμβάνει τεμάχιον Πλατάνου τοῦ Ἱπποκράτους, τοῦ ὁποίου τεμαχίου τὰ ξύλα, ἐξ ὧν περικλείεται, εἶνε καὶ αὐτὰ ἐκ πλατάνου, ὄχι ὅμως αὐτὰ τοῦ Ἱπποκράτους!
Γεωδίφης
