ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ11 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ7 ΓΑΙΑ3792 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ32 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1544 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ4 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ4 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ159 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ26 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2247 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ32 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ189 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ136 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ14 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ64 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ3 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Ιαματικός Τουρισμός και ουρολογικές παθήσεις


Η εξώτερη υδροθεραπεία ως μορφή Ιαματικής Ιατρικής συνίσταται στην εμβύθιση του σώματος στο νερό που επηρεάζει την αιματική ροή των νεφρών και τα νεφρικά ρυθμιστικά συστήματα με πολλούς τρόπους καθόσο η ροή του αίματος στους νεφρούς αυξάνεται αμέσως μετά την εμβύθιση προκαλώντας αύξηση της κάθαρσης κρεατινίνης και απέκκριση νατρίου και καλίου.

Η αύξηση της απέκκρισης νατρίου είναι χρονοεξαρτώμενη και αυξάνεται ως συνάρτηση του βάθους του νερού, λόγω της μετατόπισης του αυξημένου ενδοαγγειακού όγκου πλάσματος. Κατά τη διάρκεια της εμβύθισης του σώματος, ο όγκος του πλάσματος αρχικά αυξάνεται, καθώς η πίεση στους εμβυθιζόμενους ιστούς αυξάνει πάνω από την τριχοειδή πίεση, ευνοώντας την τριχοειδή απορρόφηση. Η μετατόπιση υγρού προέρχεται από τον ενδοκυττάριο χώρο και ο ρόλος των νεφρών σε σύντομη εμβύθιση είναι η ελαχιστοποίηση της αύξησης του όγκου του πλάσματος που διαφορετικά θα οδηγούσε σε πολύ μεγαλύτερη αύξηση της καρδιακής παροχής. 

Η νεφρική λειτουργία περαιτέρω ρυθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις ορμόνες ρενίνη, αλδοστερόνη και αντιδιουρητική ορμόνη, οι οποίες επηρεάζονται σημαντικά από την εμβύθιση του σώματος στο νερό όπως η ρενίνη που διεγείρει την αγγειοτασίνη, η οποία με τη σειρά της διεγείρει την απελευθέρωση αλδοστερόνης. Ωστόσο, η δραστικότητα της ρενίνης μειώνεται με την εμβύθιση κατά χρονοεξαρτώμενο τρόπο, από λεπτά μέχρι ώρες παραμονής στο νερό ενώ οι διουρητικές και νατριουρητικές αποκρίσεις εμφανίζονται μετά από 40 λεπτά εμβύθισης του σώματος. Ο συνδυασμός επιδράσεων της εμβύθισης τόσο στο ουροποιητικό όσο και στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα οδηγεί σε μείωση της αρτηριακής πίεσης σε παρατεταμένη εμβύθιση και για ορισμένο χρονικό διάστημα.

Η εσωτερική υδροθεραπεία ως ποσιθεραπεία αποτελεί συμπληρωματική μορφή θεραπείας που περιλαμβάνει την κατανάλωση συγκεκριμένης ποσότητας ιαματικού νερού στον τόπο παραγωγής, γεγονός που μπορεί να επιδράσει ευεργετικά σε διάφορες παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος, υπό την ευρεία έννοια όμως και η κατανάλωση νερού με ιδιαίτερη σύσταση είναι μορφή ποσιθεραπείας.

Στο ουροποιητικό σύστημα η λιθίαση  μπορεί να είναι φλεγμονώδους, μη φλεγμονώδους, γενετικής ή φαρμακευτικής αιτιολογίας, ενώ, από άποψη σύστασης, συχνότεροι είναι οι λίθοι του οξαλικού ασβεστίου (56-61%), του φωσφορικού ασβεστίου (8-18%) και του ουρικού οξέως (9-17%). Η αιτιολογία της λιθίασης του ουροποιητικού δεν είναι πλήρως διευκρινισμένη, φαίνεται όμως ότι σημαντικό ρόλο παίζουν τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η διατροφή και το κλίμα. Ασθενείς με ιστορικό λιθίασης βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο υποτροπής και αυτό εξαρτάται από διάφορες παραμέτρους, όπως είναι η σύσταση των λίθων και το φορτίο της νόσου, η πρώιμη εμφάνιση και το οικογενειακό ιστορικό, καθώς και η συνύπαρξη γενετικών διαταραχών ή συγγενών ανωμαλιών του ουροποιητικού. 

Η χρήση αυτού του ιαματκού νερού προκαλεί σημαντική αύξηση τόσο του pH των ούρων και μάλιστα σε επίπεδα που θεωρούνται αποτρεπτικά για τον επανασχηματισμό λίθων οξαλικού Ca2+, όσο και της συγκέντρωσης αναστολέων της λιθογένεσης όπως Mg2+ και κιτρικών ενώ ο υπερκορεσμός των ούρων σε οξαλικό Ca2+ μειώθηκε σημαντικά, όπως και η κατακρήμνιση ουρικού οξέως. 

Αναμφισβήτητα η πόση του ιαματικού νερού φαίνεται ότι μπορεί έχει ευεργετική επίδραση στην πρόληψη των υποτροπών της λιθίασης οξαλικού Ca2+ και ουρικού οξέως ενώ το ιαματικό νερό, καταγράφηκε σημαντικότερη αύξηση της αποβολής κιτρικών και Mg2+, καθώς και μείωση του υπερκορεσμού των ούρων σε κρυστάλλους, γεγονός που υποδηλώνει πιθανή προφυλακτική ή και θεραπευτική δράση στην λιθίαση του οξαλικού Ca2+. 

Η πρόσληψη άφθονης ποσότητας υγρών αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην πρόληψη και την μείωση των υποτροπών της λιθίασης του ουροποιητικού, η οποία αποτελεί σημαντική κλινική οντότητα με δυσχερή, πολλές φορές, οριστική θεραπεία. Τα ιαματικά νερά ασκούν προφυλακτική δράση έναντι της λιθίασης αφ’ ενός αυξάνοντας τον όγκο των ούρων και την απέκκριση αναστολέων της λιθογένεσης και αφ’ ετέρου μειώνοντας τον υπερκορεσμό των λιθιασικών κρυστάλλων στα ούρα. Προφυλακτική δράση έχουν επίσης τα μεταλλικά νερά, οι χυμοί καθώς και τα εκχυλίσματα βοτάνων. 

Κωνσταντίνος Κουσκούκης
Καθηγητής Δερματολογίας – Νομικός –
Πρόεδρος της Ελληνικής
Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής – 
Πρόεδρος Ελληνικού Συνδέσμου Τουρισμού Υγείας 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Recent Posts Widget