Σοκάκι της Καλύμνου

Φωτογραφία από τα στενά σοκάκια της Καλύμνου της δεκαείας του ΄30, από την ιταλική γεωγραφική υπηρεσία.

Με τον περιορισμό της πειρατείας αρχίζει μία νέα περίοδος οικονομικής ανάπτυξης της Καλύμνου. Η ενασχόληση με την θάλασσα οδηγεί τους Καλύμνιους να οργανώσουν από το 1840 την πόλη-λιμάνι της Πόθιας. Από τότε είναι η νέα πρωτεύουσα του νησιού. 

Στην Πόθια στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα υπήρχαν λιμνάζουσες εκτάσεις. Ήταν ένα τέναγος από υφάλμυρα νερά. Κάποια κατέβαιναν από χειμάρρους και άλλα εισέρχονταν από τα κύματα, με αποτέλεσμα η περιοχή να ονομάζεται Λίμνη. Στον Άγιο Μάμμα, στο Μυριάνδρι το 1908 συνέβη φονική πλημμύρα στο χείμαρρο Ξειδί σύμφωνα με τον Ρείση.

Σήμερα δεν υπάρχουν λιμνάζοντα νερά λόγω της δόμησης που ακολούθησε.Τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν κατοίκηση της περιοχής τουλάχιστον από την προελληνιστική περίοδο. Βρέθηκαν μυκηναϊκοί τάφοι και νεκροταφείο του 4ου αιώνα π.Χ. 

Η Ακρόπολη της Πόθιας, συναντάται βόρεια από τη συνοικία του Αγίου Στεφάνου όπου υπάρχουν ντόπιες πέτρες ορθογωνισμένες απομεινάρια οχυρού ελληνιστικής περιόδου που ίσως καταστράφηκε το 199-198 π.Χ. από σεισμό με επίκεντρο νότια της Ρόδου. Πηγή-Σεισμοί της Καλύμνου,2020

Γεωδίφης

Οδός της προκυμαίας της  Πόθιας, δεκαετία του 30