Πώς η γεωλογία των βουνών έκανε μεγάλη την Αμερική;

Η γερασμένη οροσειρά των Απαλάχιων μπορεί να μην αναπτύσσεται όπως το νεανικό Έβερεστ ωστόσο συνέβαλλε στην δημιουργία των ΗΠΑ.

Η ιστορία των Απαλάχιων άρχισε σχεδόν μισό δισεκατομμύριο χρόνια πριν. Η οροσειρά είναι  ένα από τα μεγαλύτερα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της Βόρειας Αμερικής. Έχουν μήκος περίπου 2.400 χιλιόμετρα, από τη Νέα Γη μέχρι τη Κ. Αλαμπάμα και μεγαλύτερο πλάτος 480 χλμ. Η οροσειρά δημιουργήθηκε πριν περίπου 480 εκατομμύρια χρόνια[Ορδοβίκια περίοδο]και κάποτε είχε ύψος ίδιο με τις Άλπεις και τα Βραχώδη Όρη, πριν διαβρωθεί και γεράσει.

Οι πρώτοι Βρετανοί αποικιοκράτες έφτασαν στη Βόρεια Αμερική μόλις πριν από 400 χρόνια. Τόσο η άφιξη τους όπως και η οροσειρά των Απαλάχιων έχουν στενή σχέση μεταξύ τους  καθώς διαμόρφωσαν την σύγχρονη ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Χωρίς μια σειρά από ορογενετικούς κύκλους μεταξύ 490 - 300 εκ. χρόνια πριν που προκλήθηκαν από την ηπειρωτική σύγκρουση και την δημιουργία της υπερηπείρου Πανγαίας -η οποία με την σειρά της  σχημάτισε τις γεωλογικές ρίζες των Απαλάχιων- ίσως σήμερα να μην υπήρχαν τόσο οι  Ηνωμένες Πολιτείες όσο και ο Καναδάς.

Οι πρώτοι Βρετανοί αποικιοκράτες έφτασαν στην Αμερική το 1607 και περιορίστηκαν μακριά από τα βουνά, στις παράκτιες πεδιάδες του Ατλαντικού. Ο προσανατολισμός Βορρά- Νότου των κορυφογραμμών των Απαλάχιων με τα πτυχωμένα στρώματα, ήταν ένα δύσκολο έδαφος, ακατάλληλο για μόνιμους οικισμούς και δεν χρησιμοποιήθηκε από τους πρώτους αγρότες.

Μόνο στο γαλλικό τμήμα των Απαλάχιων συστάθηκε ένα δίκτυο από φυλάκια για το εμπόριο και την παραγωγή γούνας. Στα νότια η Φλόριντα και οι Μεγάλες Πεδιάδες προτιμήθηκαν από Ισπανούς όπως η Νέα Ισπανία.

Φάνηκε σύντομα ότι οι Βρετανοί περιβάλλονταν τόσο από φυσικούς όσο και πολιτικούς αντιπάλους. Ωστόσο, η απομόνωση σύντομα θα γινόταν αποφασιστική. Οι πεδιάδες της Μεγάλης Απαλάχιας Κοιλάδας στην ανατολική Πενσιλβανία προϋπόθεταν εύφορο έδαφος με αποτέλεσμα ο πληθυσμός των αποικιών να αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου, κάτι το οποίο πέρασε απαρατήρητο από τους Γάλλους και τους Ισπανούς. Σύντομα η βρετανική κοινότητα επεκτάθηκε προς τα δυτικά σε αναζήτηση νέων εκτάσεων. Αυτό οδήγησε σε μια σύγκρουση μεταξύ της Αγγλίας και της Γαλλίας για τον έλεγχο των περιορισμένων ελεύθερων εκτάσεων και των ορεινών περασμάτων των Απαλάχιων. Οι Άγγλοι αποικιοκράτες ήταν πολύ πιο πολλοί και καλύτερα προετοιμασμένοι από τους Γάλλους, αφού είχαν άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Το στιβαρό, κακώς προσβάσιμο ανάγλυφο της οροσειράς των Απαλαχίων [les Appalaches  στα γαλλικά] αποδείχθηκε ότι είναι δύσκολο να το υπερασπιστούν οι γαλλικές δυνάμεις και οι σύμμαχοι τους Ινδιάνοι και τελικά δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στην επέκταση των βρετανικών αποικιών.

Μετά το τέλος του γαλλο-αμερικανικού πολέμου οι βασιλείς του Ηνωμένου Κοινοβουλίου ήθελαν να περιορίσουν τον εποικισμό και την σύσταση νέων οικισμών στην περιοχή των Απαλάχιων, ελπίζοντας έτσι να αποφευχθούν περαιτέρω συγκρούσεις με τις υπόλοιπες γαλλικές και ισπανικές δυνάμεις. Ωστόσο, το απροσδόκητο αποτέλεσμα ήταν μια δυσαρέσκεια μεταξύ των Βρετανών εποίκων στην Αμερική. Αποικιοκράτες πείστηκαν ότι οι βασιλείς δεν νοιάζονται για το πολιτικό μέλλον των επιτυχημένων επεκτατικών αποικιών. Μεταξύ άλλων παραγόντων, αυτή η δυσαρέσκεια θα συμβάλει στο μετέπειτα επαναστατικό πόλεμο, όπου οι αμερικανικές αποικίες θα κηρύξουν την ανεξαρτησία τους, με αποτέλεσμα στο τέλος να ιδρυθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Γεωδίφης

Πηγές

1.Aleshire. P- The Extreme Earth - Mountains/ David Bressan

2.Βικιπαίδεια