Η ιστορία του «ενοχλητικού» Βαγγέλη

Σήμερα θα σας μιλήσω για την ιστορία ενός μικρού, απροστάτευτου και αθώου πλάσματος του πλανήτη μας, που όμως εξαφανίστηκε πριν από κάποια χρόνια. Ήταν το 1598, όταν μια ολλανδική αποστολή με επικεφαλής τον ναύαρχο Cornelius Jacob van Neck έφτασε σε ένα νησί, με πυκνά δάση από μπαμπού και έβενο, στα ανοικτά της ανατολικής ακτής της Αφρικής. Στο νησί αυτό ζούσε ένα μοναδικό πτηνό, που έγινε παγκοσμίως γνωστό ως «Ντοντό», από την ολλανδική λέξη-dodoor που σημαίνει τεμπέλης. Το νησί αυτό δεν ήταν άλλο από το Μαυρίκιο ένα νησί στον Ινδικό ωκεανό ανατολικά της Μαδαγασκάρης. Σε αυτόν τον παράδεισο είχε επιτραπεί στη Ντοντό να ζει και να εξελιχθεί σε ένα πτηνό με μικροσκοπικά φτερά που δεν ήταν σε θέση να πετάξει ούτε λίγα εκατοστά από το έδαφος.

Ο θάνατος της Ντοντό δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός άλλα αποδόθηκε σε πεινασμένους Ολλανδούς ναύτες που βρίσκονταν καθ' οδόν προς τα νησιά της Ινδονησίας. Κατά την «προσωρινή» διαμονή τους στο τροπικό νησί θέλοντας να απολαύσουν ένα δείπνο κατανάλωσαν τα ανυπεράσπιστα αυτά ζώα. Αντικρίζοντας αυτό το πτηνό με την τόση αηδιαστική όψη όπως έλεγαν για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους και μη έχοντας εναλλακτικές λύσεις άρχισαν το ανελέητο κυνήγι της ανυπεράσπιστης Ντοντό.

Στη Ντοντό δεν ταίριαζε η πονηριά των εγχώριων κατοικίδιων ζώων της Ευρώπης και μέσα σε λιγότερο από 100 χρόνια μετά την πρώτη αποβίβαση των εποίκων, η Ντοντό ήταν το τελευταίο θύμα των αδίστακτων ευρωπαίων. Όταν εξαφάνισαν και την τελευταία Ντοντό ικανοποιημένοι από το κατόρθωμα τους υπερήφανα δήλωναν ότι «ο αγώνας τελείωσε και ότι δεν είχε μείνει πια κανένα είδος στο νησί». Ο αγώνας τελείωσε αλλά το ερώτημα που μπορεί να τεθεί σήμερα είναι τελικά ποιος  ήταν ο νικητής;

Κάποια εποχή διαφορετική από εκείνη σε ένα μικρό νησί του Αιγαίου συμβαίνουν τρομερά πράγματα. Ορισμένοι από τους «προύχοντες» θεωρούν ότι το μέρος είναι τσιφλίκι τους. Κατά την «προσωρινή» διαμονή τους στο μικρό τόπο θέλουν να καταναλώσουν τα πάντα. Όμως, για κακή τους τύχη, σε αυτό το μικρό τόπο ζει κάποιος που με κάθε τρόπο, με τα λιγοστά μέσα που διαθέτει, προσπαθεί να εμποδίσει τις επιθυμίες τους και να προστατεύσει το φυσικό περιβάλλον και τα ανυπεράσπιστα πλάσματα του. Οι εισβολείς, παρεμβαίνουν στον φυσικό κόσμο του νησιού όπως οι ναύτες του ναύαρχου Cornelius Jacob van Neck. Τίποτα δεν φαίνεναι να μπορεί να τους σταματήσει. Προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους με κάθε τρόπο και μη έχοντας εναλλακτικές λύσεις έχουν ξεκινήσει το ανελέητο κυνήγι του ανυπεράσπιστου Βαγγέλη.

Υπηρεσιακοί παράγοντες, νομικοί και επιχειρηματίες όλοι απέναντι στον μοναχικό προστάτη του φυσικού περιβάλλοντος του νησιού. Ο Βαγγέλης, αγωνίζεται με όλες τις δυνάμεις  που διαθέτει στο σκληρό παζάρι που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον τόπο που γεννήθηκε. Ωστόσο, σχεδόν όλοι βρίσκονται απέναντι του με έναν σκοπό πώς να τον εξουθενώσουν. Όμως ο Βαγγέλης αντιστέκεται με κάθε τρόπο. Βλέπετε είναι ένα εμπόδιο στα σχέδια τους. Ο Βαγγέλης ζει χωρίς να φοβάται και αυτό, τον έχει κάνει ένα εύκολο θήραμα.

Κάποια μέρα, οι εισβολείς κατορθώνουν να τον στριμώξουν και επιτέλους να τον τιμωρήσουν. Τι μεγάλη επιτυχία είναι να κρίνεσαι και να τιμωρείσαι επειδή προσπάθησες να σώσεις την ζωή των συνανθρώπων σου; Πόσο εύκολο θύμα είναι ο Βαγγέλης ή πόσο δυνατοί είναι τελικά οι εισβολείς; Ειλικρινά, δεν το γνωρίζω.

Όμως, ο ενοχλητικός Βαγγέλης θα μπορούσε να είναι ακόμη ένα θύμα, αδίστακτων συμφερόντων. Προσπαθούν να τον αφανίσουν όπως την τελευταία Ντοντό και ικανοποιημένοι από το κατόρθωμα τους υπερήφανα να δηλώσουν ότι «πάει και αυτό, ο αγώνας τελείωσε και ότι δεν έχει μείνει πια κανένας σαν αυτόν στο νησί». Έτσι κάποια στιγμή, ο αγώνας και εδώ θα τελειώσει αλλά το ζητούμενο είναι, κύριοι, ποιος τελικά θα είναι ο νικητής;

Γεωδίφης

Φωτογραφία-Καμάρι Κεφάλου -Κω