Ιπποκράτεια συνταγή 24 αιώνων!
Σαν σήμερα το 1899, το ακετυλοσαλικιλικό οξύ κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον Felix Hoffmann, αφού είχε δημιουργήσει με επιτυχία μια χημικά καθαρή και σταθερή μορφή το 1897.
Είναι περισσότερο γνωστό με την εμπορική του ονομασία ως Ασπιρίνη.Το εκχύλισμα φλοιού ιτιάς έγινε γνωστό για τις ειδικές του επιδράσεις στον πυρετό, τον πόνο και τη φλεγμονή στα μέσα του 18ου αιώνα.
Πίσω από την πατέντα κρύβεται ο Πατέρας της Ιατρικής.Ο Ιπποκράτης πρώτος αναφέρθηκε στη χρήση σαλικυλικού τσαγιού για τη μείωση του πυρετού γύρω στο 400 π.Χ., και από τότε τα παρασκευάσματα από φλοιό ιτιάς ήταν μέρος της φαρμακοποιίας της δυτικής ιατρικής στην κλασική αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα.Ένας πρόδρομος της ασπιρίνης που βρίσκεται στα φύλλα της ιτιάς (γένος Salix) χρησιμοποιείται για τις επιπτώσεις της στην υγεία εδώ και τουλάχιστον 2.400 χρόνια.
Το όνομα της Ασπιρίνης είναι ένα μείγμα του προθέματος a(cetyl) + spir Spiraea, το γένος των φυτών από το οποίο προήλθε αρχικά το ακετυλοσαλικυλικό οξύ + -in, το κοινό χημικό επίθημα.
Το 1971, ο Βρετανός φαρμακολόγος John Robert Vane, ο οποίος τότε απασχολήθηκε στο Royal College of Surgeons στο Λονδίνο, έδειξε ότι η ασπιρίνη καταστέλλει την παραγωγή προσταγλανδινών και θρομβοξανών.Για αυτή την ανακάλυψη του απονεμήθηκε το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1982, από κοινού με τους Sune Bergström και Bengt Ingemar Samuelsson.
Η ασπιρίνη είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα παγκοσμίως, με κατ' εκτίμηση 44.000 τόνους (50 έως 120 δισεκατομμύρια χάπια) να καταναλώνονται κάθε χρόνο.
Στην φωτογραφία η παλιά συσκευασία της ασπιρίνης, όπου αναγράφεται «Απαγορεύεται η εξαγωγή από τη Γερμανία». Φωτογραφία-N.Komarov
Γεωδίφης
Στις 6 Μαρτίου 1899, το ακετυλοσαλικιλικό οξύ κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον Felix Hoffmann, αφού είχε δημιουργήσει με επιτυχία μια χημικά καθαρή και σταθερή μορφή το 1897. Είναι περισσότερο γνωστό με την εμπορική του ονομασία ως Ασπιρίνη, μια πατέντα και ιδέα τουλάχιστον 2500 χρόνων του παππού Ιπποκράτη...