Η Μήλος όπως την είδε ο θείος του Κάρολου Δαρβίνου, το 1810
«Τον Ιούνιο του 1810, φθάσαμε στη Μήλο και προχωρήσαμε στην Παλιά Πόλη η οποία ήταν ασυνήθιστη.
Τέσσερα μίλια από αυτή ήταν η Νέα Πόλη, που βρίσκεται σε ένα από τα πιο ψηλά μέρη του νησιού. Οι εισβολές των Αλγερινών και η πανούκλα, έκαναν αυτούς τους λίγους εκατοντάδες ανθρώπους να παραμελήσουν την πόλη τους.
Υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα ερείπια μιας πιο παλιάς περιόδου. Μπορέσαμε να εντοπίσουμε το θέατρο και πολλές όμορφες μαρμάρινες στήλες φαίνονται ανάμεσα στα ερείπια. Το υψηλότερο σημείο της Μήλου το βουνό του Αγ.Ηλία έχει κωνικό σχήμα.Αυτή η κορυφή ήταν παλαιότερα ένας τόπος παρατήρησης για πιλότους [ναυηγοί], αλλά τώρα είναι για πειρατές, που μολύνουν το Αρχιπέλαγος.
Ανεβαίνοντας από το λιμάνι προς την πόλη, περνάμε πάνω από λόφο και βράχους λάβας, μέσα στην οποία βρίσκεται οπάλιο, με ελαφρόπετρα και θείο, και στρώματα ασβεστόλιθου που έχουν καεί και διατηρούν ακόμη πολλά τα κελύφη, τα οποία απορροφούν την υγρασία.Σε ένα μέρος ενός βράχου από κόκκινο ψαμμίτη, στη μέση περίπου της εισόδου του λιμανιού, υπάρχουν μερικές μοναδικές κατακόμβες μερικές από αυτές ικανές να περιέχουν 4, 6 ή 8 σώματα και βρίσκονται στο πλάι του γκρεμού.
Το λιμάνι πρέπει να ήταν ο κρατήρας του ηφαιστείου και οι τάφοι μάλλον έχουν σχηματιστεί πριν από τη μεγάλη έκρηξη που έδωσε πρόσβαση στη θάλασσα. Στις δυτικές και νότιες πλευρές του λιμανιού υπάρχουν αναρίθμητες θερμές θειούχες πηγές, μερικές από τις οποίες έχουν θερμοκρασία 52°C. Υπάρχουν ακόμα φανερά λουτρά, και κοντά επιγραφή με το όνομα Διαγόρας.
Τώρα, αν η έκρηξη είχε λάβει χώρα από την εποχή εκείνου του φιλοσόφου [περίπου 400 χρόνια πριν από τον Χριστό], μάλλον θα έπρεπε να είχαμε κάποια κατάλληλη καταγραφή· επομένως, είναι δίκαιο να υποθέσουμε ότι οι κατακόμβες είναι πιο αρχαίας χρονολογίας.
Το νησί εξακολουθεί να υπόκειται σε συχνούς σεισμούς, πιθανότατα από δραστηριότητα αυτού του ηφαιστείου ή στη Σαντορίνη, που κατέστρεψε μια από τις κύριες πόλεις της Κρήτης, με τους κατοίκους της, το έτος 1809.
Περίπου τέσσερα μίλια βορειοανατολικά της Μήλου είναι το Polino [Πολύαιγος] ή Καμμένο νησί».
Σημειώσεις από το ηφαιστειακό νησί της Μήλου, Francis.S.Darwin [1786-1859] γιατρός, περιηγητής που ανακηρύχθηκε ιππότης από τον βασιλιά Γεώργιο Δ' και θείος του διάσημου Κάρολου Δαρβίνου.
Πίνακας, η σπηλιά στις κατακόμβες της Μήλου,1782.Marie-Gabriel-Florent-Auguste de Choiseul-Gouffier
Γεωδίφης
Οψιδιανός της Μήλου, η διανομή του κατά την νεολιθική περίοδο.Στις αρχικές μετακινήσεις νεολιθικών πληθυσμών από τη Δυτική Ανατολία στο Αιγαίο, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι θαλάσσιοι δρόμοι που χρησιμοποιούσαν για αιώνες οι Μεσολιθικοί κυνηγοί - τροφοσυλλέκτες - ψαράδες και ιδιαίτερα το δίκτυο κυκλοφορίας του οψιδιανού της Μήλου.
Αναρτήσεις
