Αυτοφυές θείο από το ενεργό ηφαίστειο της Νισύρου

Αυτοφυές θείο από το κοιμώμενο ενεργό ηφαίστειο της Νισύρου. 

Ενα από τα φαρμακευτικά στοιχεία των Ασκληπιάδων.Είναι ίσως η πλέον ενδιαφέρουσα πρώτη ύλη στην χημική βιομηχανία και ένα από τα πιο διαδεμένα στοιχεία στη φύση. 

Συναντάται σε ηφαιστειακές περιοχές προερχόμενο από αέρια ή υγρα θερμά διαλύματα.Συνδέεται με μεταηφαιστειακή ατμιδική δράση στην Κέφαλο, Κω και την Νίσυρο. 

Το χρησιμοποιούσαν σαν απολυμαντικό από την εποχή του Ομήρου[Οδύσσεια], για τις ιαματικές του ιδιότητες κατά την εποχή του Ιπποκράτη και για την στίλπνωση των μετάλλων. Η μαγευτική λάμψη που περιέβαλλε την Πυθία οφείλεται σε φλόγες καιγόμενου θείου[Πλίνιος].

Οι αναθυμιάσεις από την καύση του χρησιμοποιήθηκαν ως απολυμαντικά και φαρμακευτικά μείγματα του ως αλοιφές και ως αντιπαρασιτικά. Χρησιμοποιείται στα φάρμακα από αρχαιοτάτους χρόνους.Στη Βίβλο αναφέρεται ως καιγόμενη λίθος και το χρησιμοποιούσαν για την παραγωγή μαύρης πυρίτιδας.

Στην παραδοσιακή θεραπεία του δέρματος, το θείο χρησιμοποιήθηκε (κυρίως σε κρέμες) για την ανακούφιση καταστάσεων όπως η ψωρίαση, το έκζεμα και η ακμή. Ινδοί αλχημιστές, έγραψαν εκτενώς για τη χρήση του θείου σε αλχημικές εργασίες με υδράργυρο, από τον 8ο αιώνα μ.Χ.

Γεωδίφης

Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη