James Parkinson, ακτιβιστής ,φαρμακοποιός, χειρουργός και γεωλόγος
James Parkinson(1755-1824).
Στην ηλικία των 16 ετών ο James Parkinson(1755-1824), μαθήτευσε κοντά στον πατέρα του στο Λονδίνο, για να μάθει την τέχνη και τα μυστικά του φαρμακοποιού. Μετά από έξι χρόνια μαθητείας ,πέρασε έξι μήνες στο Νοσοκομείο του Λονδίνου και το 1784 μετά από προφορική εξέταση στα γραφεία της Εταιρείας των Χειρουργών έλαβε το δικαίωμα να ασκεί το επάγγελμα του χειρουργού. Λίγο αργότερα παρακολούθησε μαθήματα από τον διάσημο χειρουργό, John Hunter (1728-1793). Το 1790 συμμετέχει ενεργά στη ριζοσπαστική πολιτική, συμμετέχοντας σε συλλόγους που ιδρύθηκαν με σκοπό τη μεταρρύθμιση του Βρετανικού Κοινοβουλίου.
Με το ψευδώνυμο «Γέρο Hubert» ο Πάρκινσον έγραψε πολλά πολιτικά φυλλάδια που γελοιοποιούσαν και δημηγορούσαν την διεφθαρμένη και ανίκανη κυβέρνηση κυρίως για την ραγδαία αύξηση του κόστους των τροφίμων και τους υψηλούς φόρους που είχαν προκύψει ως αποτέλεσμα του πολέμου με τη Γαλλία. Ο Πάρκινσον, επίσης, έγραψε πολλά ιατρικά έργα που απευθύνονταν σε ευρύ κοινό, βοηθώντας τους πολίτες να αξιολογούν σε περιόδους ασθένειας κατά πόσον πρέπει ή όχι να καλέσουν το γιατρό.
Με αυτές τις αρχές στο μυαλό για την «βελτίωση» της κοινής γνώμης, δημοσίευσε ένα τρίτομο έργο σχετικά με τα απολιθώματα με τίτλο «Οργανικά κατάλοιπα ενός πρότερου κόσμου». Με αυτό το αριστούργημα τοποθέτησε την παλαιοντολογία στον επιστημονικό χάρτη της Βρετανίας για πρώτη φορά. Έχοντας δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για απολιθώματα ως νεαρός άνδρας, ο Πάρκινσον προσπάθησε να βρει τις δημοσιεύσεις στα αγγλικά που θα τον βοηθούσαν να κατανοήσει τη σημασία τους – και οι οποίες δεν ήταν εύκολα προσβάσιμες. Υποθέτοντας ότι και άλλοι πρέπει να έχουν παρόμοια προβλήματα, αποφάσισε να γράψει το βιβλίο για τα οργανικά κατάλοιπα γνωρίζοντας ότι απευθυνόταν σε ένα δύσκολο και διψασμένο για αλήθειες αναγνωστικό κοινό .Παρ 'όλα αυτά, το έργο αποκαλύπτει έναν άνθρωπο πλήρως εξοικειωμένο με τις σύγχρονες γεωλογικές ιδέες που αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη, σε γενικές γραμμές, πριν γίνουν αποδεκτές στη Βρετανία.
Το 1807 η πείρα του ως μοναδικού ειδικού στην παλαιοντολογία της χώρας τον οδήγησε να γίνει ένας από τους ιδρυτές της Γεωλογικής Εταιρίας της Βρετανίας.
Το 1817 δημοσίευσε το έργο για το οποίο κυρίως είναι γνωστός σήμερα. Το δοκίμιό του «Shaking Palsy» που τώρα ονομάζεται νόσος του Πάρκινσον, έχει γίνει επάξια ένα ιατρικό bestseller .Για αυτό το έργο του το Βασιλικό Κολέγιο Χειρουργών του απένειμε το πρώτο τους χρυσό μετάλλιο. Παρά το γεγονός ότι ο πολιτικός ριζοσπαστισμός του δεν του επέτρεπε να γίνει μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (FRS), τα επιστημονικά επιτεύγματά του ήταν μεγαλύτερα από ό, τι πολλών άλλων εκλεγμένων της FRS. Η εμπειρία στη νόσο του Πάρκινσον καθώς και η Ιατρική εργασία του Πάρκινσον επηρεάστηκε και αλληλεπίδρασε με την προσπάθεια του για κατανόηση των απολιθωμάτων και της φυσικής ιστορίας.Το έργο του Πάρκινσον για την κινητική παράλυση ήταν αξιοσημείωτο, αλλά έπεσε σε αφάνεια μέχρι 40 χρόνια αργότερα, όταν το όνομά του συνδέθηκε με την ασθένεια.
Ο James Parkinson γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 11 Απριλίου 1755.Ο πατέρας του ήταν χειρουργός και φαρμακοποιός, και η εκπαίδευση του Τζέιμς περιλάμβανε λατινικά, ελληνικά, φυσική φιλοσοφία και γενικά όλα τα θέματα που θεωρούνταν ουσιώδους σημασίας για την βασική εκπαίδευση ενός γιατρού.
Το 1781, παντρεύτηκε την Μαρία Πάρκινσον Dale. Το ζευγάρι θα αποκτήσει τελικά έξι παιδιά. Κατά την επόμενη δεκαετία, εκτός από την ιατρική εργασία του, ο Πάρκινσον θα διευρύνει τις γνώσεις του στην χημεία, γεωλογία, την πολιτική και την παλαιοντολογία.
Ήταν ένας επιθετικός κοινωνικός μεταρρυθμιστής και σφοδρός επικριτής του Βρετανού πρωθυπουργού Ουίλιαμ Πιτ.
Ως άνθρωπο της Αναγέννησης στην εποχή του Διαφωτισμού, τα ενδιαφέροντα του Πάρκινσον σταδιακά μεταφέρθηκαν από την ιατρική στη γεωλογία. Αυτή η ενασχόληση του επέτρεψε να κάνει σύντομα ταξίδια με τους φίλους και την οικογένεια για να συλλέξει και να ερευνήσει απολιθώματα φυτών και ζώων.
Πενήντα χρόνια πριν τον Κάρολο Δαρβίνο, ο Πάρκινσον ασχολήθηκε με θέματα της επιστήμης και της θρησκείας για την δημιουργία του κόσμου. Αν και παραδέχθηκε ότι για τη δημιουργία της ζωής χρειάστηκε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πίστευε ότι είχε εκδηλωθεί και με μεθοδικό τρόπο καθοδηγούμενη από το χέρι του Θεού. Για να συμβιβάσει την έννοια του γεωλογικού χρόνου με τη θεολογία, υιοθέτησε την ιδέα ότι κάθε ημέρα της δημιουργίας αντιπροσώπευε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο Πάρκινσον πέθανε στις 21 Δεκέμβρη του 1824, σε ηλικία 69 ετών, μετά από ένα σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Cherry Lewis, Christopher Gardner Thorpe- James Parkinson (1755-1824), apothecary, surgeon and fossilist,Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ
2. Ιστοσελίδα biography.com/
