1.000.000 σεισμοί ...

Ένας παγετώνας φέρνει τους επιστήμονες πιο κοντά στην κατανόηση του,για πώς ρέει ο πάγος και τις επιπτώσεις του στην άνοδο της θαλάσσιας στάθμης. Οι ερευνητές εργάζονται στη Γροιλανδία καταγράφοντας την σεισμική δραστηριότητα με ανιχνευτές, θαμμένους σε ιζήματα του παγετώνα.

Στην Αρκτική ένας παγετώνας δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Αυτός ο  παγετώνας  κάθε λεπτό δημιουργεί σεισμικά γεγονότα που τραντάζουν τη γη-πιο συχνά από ό, τι οι επιστήμονες έχουν δει ποτέ. Η κατανόηση γιατί οι παγετωνικοί σεισμοί είναι τόσο κοινοί μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να προβλέψουν τις μελλοντικές ροές πάγου, μια διαδικασία που προωθείται από το κλίμα και αφορά  την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Οι παγετώνες και τα στρώματα πάγου συρρικνώνονται ραγδαία σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα εκείνοι που λιώνουν στον ωκεανό, και η ταχύτερη τήξη των παγετώνων μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Μελετώντας τα σεισμικά σήματα από την κίνηση του παγετώνα θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν τους βραχυπρόθεσμες παράγοντες που συμβάλλουν στη κίνηση μεγαλύτερης κλίμακας  παγετώνων και παγόβουνων, δήλωσε ο Timothy Bartholomäus, ένα παγετωνολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τέξας.

«Για να γίνει καλύτερη πρόβλεψη για το πώς η ροή πάγου πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, πρέπει να έχουμε αυτή την μηχανιστική κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο πάγος ρέει τώρα», δήλωσε ο Bartholomäus.

Ο Bartholomäus και επιστήμονες του Ινστιτούτου Γεωφυσικής από το Πανεπιστήμιο του Τέξας και το Πανεπιστήμιο του Κάνσας έχουν εντοπίσει πάνω από ένα εκατομμύριο σεισμούς πάγου που παράγονται από ένα ενιαίο παγετώνα της Γροιλανδίας που ονομάζεται Kangerlussuup Sermia, ή KS για συντομία. Ανέφεραν τα αποτελέσματα της μελέτης του παγετώνα το 2015 στην Σύνοδο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης.

«Αυτό δεν είναι κάτι που έχει παρατηρηθεί  σε άλλους παγετώνες,» δήλωσε ο Bartholomäus. «Άλλοι παγετώνες παράγουν σεισμικά σήματα, αλλά όχι τόσο συχνά όσο αυτός.»

Ο παγετώνας KS εκτείνεται 100 χιλιόμετρα από το εσωτερικό του στρώματος πάγου της Γροιλανδίας έως τα φιόρδ στις δυτικές ακτές της χώρας. Για την ανίχνευση των σεισμών, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν 3 σεισμογράφους που μετρούν πόσο γρήγορα το έδαφος τινάζεται. Ο πρώτος τοποθετήθηκε  το 2013 και συγκεντρώθηκαν στοιχεία για δύο χρόνια.

Ο αισθητήρας σεισμόμετρο είναι υπόγειος, με GPS καιηλιακούς συλλέκτες που είναι δυνατόν να καταγράψει το χρονοδιάγραμμα των σεισμών που εκδηλώνονται στους παγςτώνες. Ο Bartholomäus ενδιαφέρεται για τους παράγοντες που ελέγχουν την τήξη των παγετώνων και εκβάλλουν στον ωκεανό. Η ομάδα του δεν έθεσε ως στόχο να μελετήσει τους σεισμούς πάγου, αλλά μέσα τους, εντοπίστηκαν 20 από αυτούς κάθε 60 δευτερόλεπτα για δύο χρόνια.

Ένα εκατομμύριο σεισμοί, είπε ο Bartholomäus, «πρόκειται για ένα απίστευτο νούμερο που σχετίζεται μόνο με την σεισμική δραστηριότητα.»

Οι κανονικοί τεκτονικοί σεισμοί δεν είναι ακόμα προβλέψιμοι όπως αυτοί, είπε. Και για τους παγετώνες, πολλές διεργασίες μπορεί να οδηγήσουν σε σεισμική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένου του νερού που ρέει στη βάση και τον πάγο που κινείται στην επιφάνεια, πρόσθεσε.

«Μπορείτε να φανταστείτε ότι οι παγετώνες που ρέουν υπό την επίδραση της βαρύτητας, και υπάρχουν διάφοροι παράγοντες από τους οποίους εξαρτώνται», είπε.

Στην περίπτωση αυτή, οι σεισμοί μπορεί να σχετίζονται με την τριβή. Η αντίσταση μπορεί να προέρχεται από οποιαδήποτε κατεύθυνση: το έδαφος κάτω από τον παγετώνα, από την πλευρά, το μπροστινό ή το πίσω μέρος, είπε ο Bartholomäus. Για τους περισσότερους σεισμούς των παγετώνων, η τριβή προέρχεται από κάτω, αλλά όχι για αυτόν.  Ο παγετώνας KS είναι ένας ολισθηρός παγετώνας, αλλά οι ερευνητές δεν ξέρουν γιατί. Η έλλειψη τριβής θα μπορούσε να προκαλέσει τους σεισμούς, όπως το κάτω μέρος του παγετώνα κινείται πάνω στα βραχώδη ιζήματα, σύμφωνα με τον Bartholomäus.

Και κάθε φορά που ο πάγος έρχεται σε επαφή με το βραχώδες υπόστρωμα, παράγει ένα μικρό σεισμό, είπε.

Οι ερευνητές είναι ενθουσιασμένοι που μελετάνε τέτοιου είδους σεισμούς επειδή προσφέρουν ένα παράθυρο στον παγετώνα όπου ο πάγος συναντά το ίζημα, σύμφωνα με Bartholomäus.

«Μπορούμε να παρατηρήσουμε την κορυφή του παγετώνα, αλλά το κάτω μέρος του είναι σχεδόν εξ’ ολοκλήρου απρόσιτο», είπε.

​

Γεωδίφης

Πηγή-blogs.agu.org/