H διάκριση δεν έχει σημασία...

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο φυλάκισης, ένας νεαρός Κούρδος ακτιβιστής στην Τουρκία αφέθηκε ελεύθερος με όρους. Το «έγκλημά» του δεν ήταν τίποτα περισσότερο από το να πει σε έναν δημοσιογράφο του δρόμου: «Δεν είμαι Τούρκος, είμαι Κούρδος». 

Για αυτό, ξυλοκοπήθηκε, κρατήθηκε και κατηγορήθηκε για τρομοκρατική προπαγάνδα. Δεν είχε καμία σχέση με το ΡΚΚ. Οι απόψεις του είχαν τις ρίζες τους στον κουρδικό εθνικισμό: μια ιδεολογία που συχνά επικρίνει το ίδιο το ΡΚΚ. 

Αλλά στη σημερινή Τουρκία, η διάκριση δεν έχει σημασία. Το κράτος χρησιμοποιεί νόμους περί τρομοκρατίας όχι για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά για να φιμώσει την ταυτότητα. Πολλοί Κούρδοι εξακολουθούν να ελπίζουν ότι ο αφοπλισμός θα μπορούσε να ανοίξει έναν δημοκρατικό δρόμο. 

Αλλά μετά από είκοσι χρόνια αυταρχικής μετατόπισης, μια τέτοια αισιοδοξία συνορεύει με την άρνηση. Η συμμαχία μεταξύ ισλαμιστών και υπερεθνικιστών έχει μετατρέψει την Τουρκία σε μια σχεδόν δικτατορία, όπου ακόμη και οι κοσμικοί Κεμαλιστές δεν βρίσκουν χώρο για διαφωνία. Κάθε βήμα που έχει κάνει το τουρκικό κράτος προς την αναγνώριση των κουρδικών δικαιωμάτων έχει δεχθεί πιέσεις από τον ένοπλο αγώνα: όχι από τη δημοκρατική καλή θέληση. 

Αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα. Για αυτόν τον ακτιβιστή, το κόστος του να πει «Είμαι Κούρδος» ήταν η φυλακή. Για εκατομμύρια άλλους, αποτελεί την καθημερινή υπενθύμιση ότι η ίδια η κουρδική ταυτότητα αντιμετωπίζεται ως έγκλημα...

Karim Franceschi

Ανεξάρτητος στρατιωτικός συγγραφέας και ερευνητής

https://x.com/karimfranceschi/status/1967956288400171409