Οι μυστηριώδεις άνθρωποι πίσω από τα εργαλεία εκατομμυρίων ετών της Ινδονησίας;

Ποιοι ήταν οι μυστηριώδεις άνθρωποι πίσω από τα εργαλεία εκατομμυρίων ετών της Ινδονησίας;

Μια πρωτοποριακή ανακάλυψη στο ινδονησιακό νησί Σουλαουέζι αποκαλύπτει ότι οι πρώιμοι ανθρωπίδες διέσχισαν επικίνδυνες θάλασσες πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια, αφήνοντας πίσω τους λίθινα εργαλεία που αναδιαμορφώνουν την κατανόησή μας για την αρχαία μετανάστευση. Αυτά τα ευρήματα, παλαιότερα από προηγούμενα στοιχεία στην περιοχή, αναδεικνύουν το Σουλαουέζι ως ένα κρίσιμο κομμάτι του παζλ στην ανθρώπινη εξέλιξη. Ωστόσο, η απουσία απολιθωμάτων κρατά την ταυτότητα αυτών των κατασκευαστών εργαλείων καλυμμένη με μυστήριο, πυροδοτώντας νέα ερωτήματα σχετικά με το αν ήταν ο Homo erectus και πώς η απομόνωση σε ένα τεράστιο νησί μπορεί να επηρέασε την εξέλιξή τους.

Εργαλεία εκατομμυρίων ετών ξαναγράφουν την ανθρώπινη ιστορία

Λίθινα εργαλεία που ανακαλύφθηκαν στο Σουλαουέζι δείχνουν ότι οι πρώτοι άνθρωποι έφτασαν στο νησί πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια, πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύαμε προηγουμένως. Ενώ η ταυτότητά τους παραμένει άγνωστη, η ανακάλυψη εγείρει δελεαστικά ερωτήματα σχετικά με την εξέλιξη σε μεμονωμένη μορφή. Από: Shutterstock

Πρόσφατα ευρήματα, στα οποία κατέληξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου Griffith, δείχνουν ότι οι πρώιμοι ανθρωπίδες πραγματοποίησαν ένα σημαντικό ταξίδι στα βαθιά για να φτάσουν στο ινδονησιακό νησί Σουλαουέζι πολύ νωρίτερα από ό,τι είχε προηγουμένως διαπιστωθεί, με βάση την ανακάλυψη λίθινων εργαλείων που χρονολογούνται τουλάχιστον 1,04 εκατομμύρια χρόνια πριν στην περιοχή Calio της Πρώιμης Πλειστοκαίνου (ή «Εποχής των Παγετώνων»).

Ο Budianto Hakim από την Εθνική Υπηρεσία Έρευνας και Καινοτομίας της Ινδονησίας (BRIN) και ο καθηγητής Adam Brumm από το Αυστραλιανό Κέντρο Έρευνας για την Ανθρώπινη Εξέλιξη στο Πανεπιστήμιο Griffith ηγήθηκαν της έρευνας που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Nature .

Μια ομάδα πεδίου με επικεφαλής τον Χακίμ ανέσκαψε συνολικά επτά λίθινα αντικείμενα από τα ιζηματογενή στρώματα ενός ψαμμίτη σε ένα σύγχρονο χωράφι με καλαμπόκι στη νότια τοποθεσία Σουλαουέζι.

Στο Πρώιμο Πλειστόκαινο, αυτή θα ήταν η τοποθεσία κατασκευής εργαλείων από ανθρωπίδες και άλλων δραστηριοτήτων όπως το κυνήγι, κοντά σε ένα ποτάμιο κανάλι.

Τα αντικείμενα Calio αποτελούνται από μικρά, αιχμηρά θραύσματα λίθων (νιφάδες) που οι πρώτοι ανθρώπινοι κατασκευαστές εργαλείων έκοβαν από μεγαλύτερα βότσαλα που πιθανότατα είχαν ληφθεί από κοντινές κοίτες ποταμών.

Η ομάδα με επικεφαλής τον Γκρίφιθ χρησιμοποίησε παλαιομαγνητική χρονολόγηση του ίδιου του ψαμμίτη και άμεση χρονολόγηση ενός απολιθώματος χοίρου που βρέθηκε σε ανασκαφή, για να επιβεβαιώσει την ηλικία των αντικειμένων τουλάχιστον 1,04 εκατομμυρίων ετών.

Προηγουμένως, η ομάδα του καθηγητή Brumm είχε αποκαλύψει στοιχεία για την κατοίκηση ανθρωποειδών σε αυτό το αρχιπέλαγος, γνωστό ως Wallacea, από τουλάχιστον 1,02 εκατομμύρια χρόνια πριν, με βάση την παρουσία λίθινων εργαλείων στο Wolo Sege στο νησί Flores, και περίπου 194 χιλιάδες χρόνια πριν στο Talepu στο Sulawesi.

Το νησί Λουζόν στις Φιλιππίνες, βόρεια της Γουάλας, είχε επίσης αποκαλύψει στοιχεία για την ύπαρξη ανθρωποειδών πριν από περίπου 700.000 χρόνια.

«Αυτή η ανακάλυψη προσθέτει στην κατανόησή μας για την κίνηση των εξαφανισμένων ανθρώπων κατά μήκος της Γραμμής Wallace, μιας μεταβατικής ζώνης πέρα ​​από την οποία μοναδικά και συχνά αρκετά ιδιόμορφα ζωικά είδη εξελίχθηκαν μεμονωμένα», δήλωσε ο καθηγητής Brumm.

«Είναι ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ, αλλά η τοποθεσία Calio δεν έχει ακόμη αποκαλύψει απολιθώματα ανθρωποειδών. Έτσι, ενώ τώρα γνωρίζουμε ότι υπήρχαν κατασκευαστές εργαλείων στο Sulawesi πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια, η ταυτότητά τους παραμένει μυστήριο».

Η αρχική ανακάλυψη του Homo floresiensis (του «χόμπιτ») και τα επακόλουθα απολιθώματα 700.000 ετών ενός παρόμοιου μικροσωμικού ανθρωποειδούς στο Φλόρες, με επικεφαλής επίσης την ομάδα του καθηγητή Μπρουμ, υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε να ήταν ο Homo erectus που παραβίασε το τρομερό θαλάσσιο φράγμα μεταξύ της ηπειρωτικής Νοτιοανατολικής Ασίας για να κατοικήσει σε αυτό το μικρό νησί της Βάλας και, για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, υπέστη νησιωτικό νανισμό.

Ο καθηγητής Μπρουμ είπε ότι το πρόσφατο εύρημα της ομάδας του στο Σουλαουέζι τον οδήγησε να αναρωτηθεί τι μπορεί να συνέβη στον Homo erectus σε ένα νησί 12 φορές μεγαλύτερο από το Φλόρες;

«Το Σουλαουέζι είναι ένας μπαλαντέρ - είναι σαν μια μίνι ήπειρος από μόνο του», είπε.

«Αν οι ανθρωπίδες είχαν αποκοπεί από αυτό το τεράστιο και οικολογικά πλούσιο νησί για ένα εκατομμύριο χρόνια, θα είχαν υποστεί τις ίδιες εξελικτικές αλλαγές με τα χόμπιτ Φλόρες; Ή μήπως θα είχε συμβεί κάτι εντελώς διαφορετικό;»

Η μελέτη «Ανθρωποειδείς στο Σουλαουέζι κατά την Πρώιμη Πλειστόκαινο» δημοσιεύτηκε στο Nature .

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Πανεπιστήμιο Griffith 

Budianto Hakim, Unggul Prasetyo Wibowo, Gerrit D. van den Bergh, Dida Yurnaldi, Renaud Joannes-Boyau, Akin Duli, Suryatman, Ratno Sardi, Indah Asikin Nurani, Mika Rizki Puspaningrum, Irfan Mahmud, Afdalah Haris, Khairun Al Anshari, Andi Muhammad Saiful, P. Arman Bungaran, Shinatria Adhityatama, Putra Hudlinas Muhammad, Anwar Akib, Nani Somba, Fakhri, Basran Burhan, Zubair Mas’ud, Mark W. Moore, Yinika L. Perston, Wenjing Yu, Maxime Aubert, Adam Brumm. Hominins on Sulawesi during the Early Pleistocene. Nature, 2025; DOI: 10.1038/s41586-025-09348-6

https://www.sciencedaily.com/releases/2025/09/250910000305.htm