Οι πρώτες χελώνες είχαν το καβούκι για σκάψιμο, όχι για προστασία

Απολίθωμα της πρωτο-χελώνας Eunotosaurus. Το εύρημα δείχνει ότι το κέλυφος αρχικά δεν εξυπηρετούσε ένα προστατευτικό σκοπό.Φωτογραφία: Tyler R. Lyson

Η χελώνα είναι ερπετό, ανήκει στην οικογένεια των χελωνιδών. Χαρακτηριστικό γνώρισμα  είναι το καβούκι, το οποίο προστατεύει το σώμα τους. Υπάρχουν χερσαίες, θαλάσσιες και αμφίβιες χελώνες. Ζουν και σε εύκρατα και σε τροπικά κλίματα.

Πώς η χελώνα απέκτησε το κέλυφός της είναι ένα από τα μακροχρόνια αινίγματα της παλαιοντολογίας. Οι παλαιοντολόγοι γνωρίζουν ότι ένα από τα πρώτα βήματα προς ένα κέλυφος ήταν η διεύρυνση των πλευρών, που συνέβη περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια πριν ακόμη εξελιχθεί πλήρως το κέλυφος. Αλλά γιατί συνέβη η διεύρυνση, η οποία παρέχει κάποια μειονεκτήματα στην κίνηση και την αναπνοή και πως άρχισε, ήταν ένα μυστήριο. Τώρα, η ανακάλυψη μιας πρωτο-χελώνας με μερικό κέλυφος στη Νότια Αφρική ρίχνει κάποιο φως στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης του κελύφους.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι το κέλυφος μπορεί να αναπτύχθηκε για έναν άλλο σκοπό από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα: για το σκάψιμο.

Οι επιστήμονες που μελετούν τα απολιθώματα των πρώτων προγόνων των χελωνών που περιπλανιόταν στη γη 220 εκατομμύρια χρόνια πριν, παρατήρησαν ένα αστείο πράγμα σχετικά με τα κελύφη τους, που συνήθως σχηματίζεται από την αργή διεύρυνση των πλευρών και την ένωση των οστών. Αυτά τα πρώτα είδη που βρέθηκαν στη σύγχρονη Νότια Αφρική δεν έχουν πλήρως «ενωμένα »οστά, που σημαίνει ότι δεν είχαν το προστατευτικό όφελος που αρχικά πίστευαν. 

Αυτό οδήγησε τους ερευνητές να αμφισβητήσουν την άποψη που επικρατούσε μέχρι σήμερα. Επειδή διαπίστωσαν επίσης ότι οι πρώτες χελώνες είχαν τα μάτια παρόμοια με αυτά των ζώων που σκάβουν λαγούμια για καταφύγιο, προτείνουν αυτή την εβδομάδα στο Current Biology ότι τα κελύφη μπορεί να τους βοήθησαν σε αυτό το έργο . Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανακάλυψη μπορεί να δώσει απαντήσεις για το πώς οι χελώνες επέζησαν από μια μαζική εξαφάνιση εκδήλωση πριν 250 εκατομμύρια έτη.

Γεωδίφης

Πηγή-Current Biology