Η δολοφονία του ιταλού πρωθυπουργού Άλντο Μόρο και η δικαστική γεωλογία
O Μόρο κατά τη διάρκεια της απαγωγής του από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες- Εικόνες Google.
Την χρονιά που εκδηλώθηκε ο Μεγάλος Σεισμός της Θεσσαλονίκης(6,5R με 35 νεκρούς) ένα συγκλονιστικό γεγονός ταλανίζει την γειτονική Ιταλία.
Το ημερολόγιο έλεγε 16 Μαρτίου 1978, όταν ένα αυτοκίνητο τύπου Fiat 128 φρενάρει ξαφνικά στη μέση του δρόμου, με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα που ακολουθούν να συντριβούν σε αυτό. Μια σειρά από ανταλλαγή πυρών ακολούθησαν, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν όλοι και οι 5 σωματοφύλακες του Ιταλού πρωθυπουργού Άλντο Μόρο (23 Σεπτεμβρίου 1916 - 9 Μαΐου 1978).
Ο πρωθυπουργός είχε μόλις απαχθεί, ενώ ημέρες αργότερα, τα πρώτα μηνύματα από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες, μια τρομοκρατική οργάνωση εκείνη τη στιγμή στην Ιταλία, προκάλεσαν μια σοβαρή πολιτική κρίση, καθώς η κυβέρνηση ήταν ανήμπορη και ανέτοιμη να ασχοληθεί με τις απαιτήσεις των τρομοκρατών. Ο χρόνος πέρασε, επιστολές και μηνύματα αντηλλάγησαν, όταν στις 8 Μαΐου, μια ανώνυμη τηλεφωνική κλήση επισήμανε την ύπαρξη ενός παρκαρισμένου αυτοκινήτου - Renault 4 στο κέντρο της Ρώμης.
Μέσα στο αυτοκίνητο η αστυνομία βρήκε τον Άλντο Μόρο, σκοτωμένο από σφαίρες όπλου. Οι ερευνητές άρχισαν αμέσως να συλλέγουν αποδεικτικά στοιχεία στον τόπο του εγκλήματος. Κατά τη διάρκεια της αυτοψίας μικρά ίχνη άμμου βρέθηκαν μέσα στις τσέπες του παντελονιού του Μόρο, τα ίχνη των γεωλογικών υλικών συλλέχθηκαν επίσης από τα παπούτσια και το πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου, όπου βρέθηκε το πτώμα του. Η ομάδα των Δικαστικών Γεωλόγων που ανέλαβε την υπόθεση έπρεπε να απαντήσει σε δύο σημαντικά ερωτήματα: - θα μπορούσαν οι γεωλογικές ενδείξεις να προέρχονται από τον τόπο δολοφονίας του ή από το αυτοκίνητο όπου βρέθηκε ο Μόρο; - Ήταν δυνατόν τα γεωλογικά στοιχεία να υποδείξουν περίπου το χρόνο, που συνέβη το μοιραίο γεγονός;
Η χημική σύσταση των κόκκων άμμου αναλύθηκε, έτσι ώστε να μπορεί να είναι σε θέση να προσδιορίσει τα πετρώματα από όπου οι κόκκοι είχαν διαβρωθεί. Το σχήμα ,το μέγεθος και η διανομή των κόκκων θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό του περιβάλλοντος απόθεσης της άμμου. Όλη η άμμος, από τα ρούχα του Μόρο από το εσωτερικό του αυτοκινήτου, ήταν πανομοιότυπη, γεγονός που υποδηλώνει ότι το σώμα πετάχτηκε μέσα στο αυτοκίνητο, όπου σκοτώθηκε ή τουλάχιστον είχε φυλακιστεί. Ήταν χαλαρή άμμος, χωρίς τσιμέντο μεταξύ των μεμονωμένων κόκκων (γι 'αυτό ήταν σαφές ότι δεν είχε προέλθει από ένα παλαιότερο ψαμμίτη), με ομοιόμορφο μέγεθος κόκκων, πολύ καλά ταξινομημένο. Οι κόκκοι επίσης ήταν λείοι και στρογγυλοί από τη συνεχή τριβή, όπως συμβαίνει σε περιβάλλοντα με συνεχή κίνηση των κυμάτων. Ο επικεφαλής της Δικαστικής Γεωλογικής Έρευνας ήταν τόσο εύκολο να προσδιορίσει ότι το υλικό προερχόταν από αμμουδιά. Αυτή η ταύτιση υποστηρίχθηκε από την παρουσία θαλάσσιων οστράκων και μικροαπολιθωμάτων. Τα λείψανα των θαλάσσιων οργανισμών, που ζουν σε ρηχά νερά, πρότειναν ότι ο Μόρο σκοτώθηκε ή φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών του κάπου κατά μήκος της ακτής, κοντά στη Ρώμη.
Τα μικροαπολιθώματα προσδιορίστηκαν ως είδη του Μειόκαινου, σε διαβρωμένους σχηματισμούς που βρέθηκαν κατά μήκος της ακτογραμμής και τα οποία μεταφέρθηκαν από ένα ποτάμι στη θάλασσα. Αυτή ήταν μια σημαντική ανακάλυψη, καθώς πρότεινε ότι ο υποτιθέμενος χώρος του εγκλήματος βρισκόταν κοντά στο δέλτα του ποταμού Τίβερη, το μοναδικό ποτάμι με μια λεκάνη απορροής, όπου βρέθηκαν πετρώματα του Μειόκαινου. Επίσης, ορισμένοι κόκκοι από πυριγενή πετρώματα, που ανακτήθηκαν από τα παπούτσια, διαβρώθηκαν και μεταφέρθηκαν από τους ηφαιστειογενείς λόφους γύρω από την πόλη της Ρώμης, σύμφωνα με την υποστήριξη αυτής της υπόθεσης. Μεταγενέστερες δειγματοληψίες έδειξαν ότι άμμος από ένα μακρύ τμήμα 11 χλμ, που βρίσκεται βόρεια από το στόμιο του Τίβερη, ταίριαζε με την άμμο που βρέθηκε στα ρούχα του Μόρο.
Υπήρχαν μόνο λίγοι δρόμοι σε αυτόν τον τομέα και μάλιστα τα ίχνη της ασφάλτου βρέθηκαν στα ελαστικά του αυτοκινήτου. Ωστόσο, πιο προσεκτική ανάλυση αποκάλυψε ότι η άσφαλτος ήταν πολύ κακής ποιότητας και η σύγκριση με δείγματα άμμου έδειξαν ότι στην πραγματικότητα ήταν ανεπεξέργαστος άσφαλτος, προήλθε από τη ρύπανση του κοντινού τερματικού πετρελαιοφόρου,που ξεβράστηκε στην παραλία και αναμείχθηκε στην άμμο. Ίχνη αυτού του είδους της ασφάλτου στη συνέχεια βρέθηκαν και στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, όταν οι απαγωγείς περπάτησαν στη «μολυσμένη» άμμο όχι πολύ καιρό πριν βρεθεί το αυτοκίνητο, καθώς οι κηλίδες της ασφάλτου ήταν ακόμη νωπές. Αυτή η τελευταία παρατήρηση πρότεινε ότι ο Μόρο σκοτώθηκε λίγο πριν από την τηλεφωνική κλήση και την ανακάλυψη του σώματος. Επιπλέον η έρευνα έδειξε ότι για τα παπούτσια, κάτω από το στρώμα της άμμου στην παραλία, υπήρχε επίσης ένα στρώμα από ηφαιστειακό έδαφος.
Η εφαρμογή της αρχής της επαλληλίας των ιζηματογενών στρωμάτων (όπως το στρώμα εδάφους που καλύπτεται από την άμμο, θα πρέπει να είναι νεότερης ηλικίας), έκανε την ομάδα των δικαστικών γεωλόγων να προτείνει ότι ο Μόρο φυλακίστηκε, προτού μεταφερθεί στην ακτή, κάπου στην ενδοχώρα, μπορεί νοτιο-ανατολικά της Ρώμης, σε εύκολα διαβρώσιμα ηφαιστειακά πετρώματα και σε αργιλώδη εδάφη που σχηματίσθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Κόκκοι γύρης υποστήριξαν την υπόθεση, όπως η γύρη στο έδαφος προήλθε από κυπαρίσσι και φουντουκιά, που ανθίζουν στα τέλη του χειμώνα, αλλά δεν υπήρχε ίχνος ανθισμένων φυτών νωρίς την άνοιξη (μετά τον Μάρτιο-Απρίλιο, οπότε τις τελευταίες εβδομάδες πριν από τη δολοφονία του ο Μόρο δεν θα μπορούσε να ήταν εκεί). Μόνο χρόνια αργότερα, οι ερευνητές βρήκαν ένα διαμέρισμα, στα νοτιοανατολικά προάστια της Ρώμης, όπου ο Μόρο πιθανότατα ήταν αιχμάλωτος για κάποιο χρονικό διάστημα.
Διάφοροι ύποπτοι για την δολοφονία συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της έρευνας εναντίον των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Με βάση τις διάφορες ομολογίες το έγκλημα ανακατασκευάστηκε ως εξής: Οι σωματοφύλακες σκοτώθηκαν από ένα κομάντο, που κρυβόταν κατά μήκος του δρόμου όπου ένας άλλος τρομοκράτης είχε μπλοκάρει με το αυτοκίνητό την αυτοκινητοπομπή του Μόρο. Ο Μόρο τότε είχε απαχθεί και κρατιόταν αιχμάλωτος για 55 ημέρες σε ανώνυμο διαμέρισμα κοντά στη Ρώμη, όπου τελικά μεταφέρθηκε στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου και κατόπιν εκτελέστηκε. Το αυτοκίνητο ήταν σταθμευμένο στη συνέχεια, στο κέντρο της Ρώμης και ο απαγωγέας κάλεσε την αστυνομία.
Αλλά τι έγινε με την άμμο από την αμμουδιά που βρέθηκε; Οι απαγωγείς ισχυρίστηκαν ότι προσπάθησαν να παραπλανήσουν τους ερευνητές αλλάζοντας τα αποδεικτικά στοιχεία, ρίχνοντας λίγο θαλασσινό νερό και άμμο πάνω στο θύμα και στο αυτοκίνητο. Ωστόσο, για όλα τα ψεύτικα ίχνη που βρέθηκαν στο αυτοκίνητο (ειδικά οι κηλίδες της πίσσας) και στα παπούτσια του Μόρο όλα εκείνα τα στοιχεία έπρεπε να είναι εκεί στην ακτή - γιατί τέτοιες προσπάθειες για να δημιουργήσουν αποδείξεις που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα έπρεπε ακόμη να έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν;
Η υποτιθέμενη φυλακή κατά μήκος της ακτογραμμής δεν βρέθηκε ποτέ. Είναι πιθανόν οι απαγωγείς με τις ανακρίβειες τους να κρύβουν κάτι, ίσως ένα οικόπεδο ή χώρο στην ακτή που ανήκει σε ένα σημαντικό πρόσωπο;
Μετά από 5 χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες και περισσότερα από 38 χρόνια αργότερα, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα ...
Για την ιστορία ο Άλντο Μόρο ήταν χριστιανοδημοκράτης πολιτικός και πρωθυπουργός της Ιταλίας από το 1963 - 1968 και από το 1974 – 1976. Απήχθη στις 16 Μαρτίου 1978, από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες (Brigate Rosse ,ένοπλη οργάνωση κομμουνιστικών πεποιθήσεων), δολοφονήθηκε μετά από 55 ημέρες αιχμαλωσίας.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Lombardi, G. (1999): The contribution of forensic Geology and other Trace Evidence Analysis to the Investigation of the Killing of Italian Prime Minister Aldo Moro.
2.Βικιπαίδεια
3.Blog-History of Geology/David Bressan
