Η αόρατη εξαφάνιση

Ένας παλαιοντολόγος διερωτάται αν τα μελλοντικά απολιθώματα θα διατηρούν την απόδειξη των ζώων που εξαφανίζονται σήμερα. Από τα 82 είδη νυχτερίδων που είναι απειλούμενα ή ευάλωτα, μόνο τρία σώζονται στο αρχείο απολιθωμάτων.

Όταν ο Roy Plotnick σκέφτεται τα είδη που θα εξαφανιστούν, ο ίδιος προσπαθεί να οραματιστεί πως αυτά θα μπορούσαν να μοιάζουν σε έναν επιστήμονα εκατομμύρια χρόνια από τώρα. Ο Plotnick, είναι παλαιοντολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις - Σικάγο, έχει ξεκινήσει ένα ασυνήθιστο πείραμα σκέψης για να εξετάσει κατά πόσον τα ζώα που εξαφανίζονται και σήμερα θα μπορούσαν ποτέ να μην εκπροσωπηθούν στο μελλοντικό κόσμο απολιθωμάτων. Εκείνος την αποκαλεί ως την «αόρατη εξαφάνιση».

Ο Plotnick βρέθηκε αυτή την εβδομάδα σε μία σύσκεψη της Γεωλογικής Εταιρείας της Αμερικής στο Βανκούβερ, του Καναδά, όπου εξήγησε τις εν λόγω ιδέες.

Τι είναι η αόρατη εξαφάνιση;

Είμαστε σήμερα στη μέση αυτού που ονομάζεται ως 6η μαζική εξαφάνιση των ειδών. Αν είχαμε την δυνατότητα να πάμε πίσω από ένα εκατομμύριο χρόνια στο μέλλον, με τι θα έμοιαζε; Θα γνωρίζαμε εάν το είδος που θα εξαφανιστεί τώρα είχε υπάρξει ποτέ, αν έπρεπε μόνο να στηριχθούμε στα απολιθωμένα υπολείμματα;

Πώς μπορεί να μελετήσει κάποιος κάτι τέτοιο;

Ξεκινήσαμε με τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN)και την Κόκκινη Λίστα, με τις διάφορες κατηγορίες των απειλούμενων ειδών, και αποφασίσαμε να δούμε τι γίνεται με τα θηλαστικά. Υπάρχουν 715 είδη θηλαστικών στον κατάλογο. Θα ταίριαζε με την Κόκκινη Λίστα για διάφορα σύνολα δεδομένων που περιγράφουν τα σύγχρονα θηλαστικά, για να δούμε ποια είδη στη λίστα βρίσκονται στο αρχείο απολιθωμάτων.

Τι βρήκες;

Από τα 715 ​​είδη που απειλούνται, μόνο 90 ​​από αυτά εκπροσωπούνται στο αρχείο απολιθωμάτων. Αυτό είναι περίπου 13%. Τα υπόλοιπα θα πρέπει να έχουν χαθεί χωρίς ίχνος.

Αλλά έχουμε αρχεία των εν λόγω ειδών σήμερα, οπότε πώς θα ήταν δυνατόν απλά να εξαφανιστούν;

Υποθέτουμε πολλά από τις καταγραφές και τις παρατηρήσεις των ανθρώπων. Ποιος μπορεί να διαβάσει μία 8-ιντσών δισκέτα αυτές τις μέρες; Το αρχείο των πετρωμάτων είναι πολύ πιο πλούσιο από την καταγραφή πληροφοριών. Είμαι ένας αναγνώστης της επιστημονικής φαντασίας, και σκέφτομαι με ιδιαίτερο τρόπο. Τι θα κάνουμε για να γνωρίσουμε το τι είχε συμβεί πριν πολύ καιρό στο παρελθόν;

Ποια ζώα είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο;

Είναι τα μικρά, χαριτωμένα και χνουδάτα. Πράγματα όπως τα τρωκτικά και νυχτερίδες. Το μέγεθος του σώματος είναι ένας προφανής παράγοντας – τα μεγαλύτερα πράγματα τείνουν να έχουν ένα αρχείο απολιθωμάτων, όπως κάνουν τα πράγματα με ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές. Τι πρόκειται να χαθεί είναι τα ενδημικά είδη. Θα έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να γίνουν απολιθώματα αν βρεθούν μόνο σε ένα μέρος.Ένα παράδειγμα είναι τα Chiroptera. Οι νυχτερίδες είναι ένα καλό παράδειγμα- 82 είδη νυχτερίδων θεωρούνται απειλούμενα ή ευάλωτα, αλλά μόνο 3 από αυτά είναι γνωστά ως απολιθώματα - η γιγαντιαία νυχτερίδα βαμπίρ, που πρόσφατα εξαφανίστηκε, το απειλούμενο είδος του Μεξικού με την μακριά μύτη και η νυχτερίδα της Ιντιάνα. Είστε σε θέση να βρείτε απολιθώματα από αυτά τα είδη μόνο όταν έχετε σπηλιές.

Τι γίνεται με τα ζώα πέρα ​​από τα θηλαστικά;

Θα ήθελα να επεκτείνω αυτό για να δούμε τι γίνεται σε άλλες ομάδες, με άλλα χερσαία σπονδυλωτά. Υποψιάζομαι ότι το ίδιο θα ισχύει και για τα πουλιά - αν σκεφτούμε τι έχει χαθεί από τα είδη πουλιών σε νησιά, τα περισσότερα δεν είναι πιθανόν να είναι ορατά στο αρχείο απολιθωμάτων. Το ίδιο ισχύει και για τα ερπετά.

Πώς οι ιδέες σας σχετίζονται με την έννοια της Ανθρωποκαίνου, μια γεωλογική περίοδο που χαρακτηρίζεται από την επιρροή των ανθρώπων;

Ως παλαιοντολόγος σκέφτομαι την εμφάνιση και την εξαφάνιση των ειδών - που δείχνει την σχέση μας με τον γεωλογικό χρόνο. Ένα μεγάλο σήμα είναι η μαζική εξαφάνιση των θηλαστικών στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία, όταν έφτασαν οι κυνηγοί. Αυτό θα ήταν καταχωρημένο στο στρωματογραφικό δείκτη. Πρέπει επίσης να σκεφτούμε για τα πράγματα που θα έχουν εισαχθεί στο μελλοντικό αρχείο απολιθωμάτων. Πήραμε μεγάλα ζώα – χοίρους, αγελάδες και ανθρωπίδες - και τα τοποθετήσαμε σε πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο. Όταν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για το τι επιφυλάσσει το μελλοντικό αρχείο απολιθωμάτων πρόκειται να είναι όπως, να έχεις πολλά οστά χοίρων.

Γιατί θα πρέπει κάποιος να νοιάζεται για αυτό;

Όταν μιλάω για την παγκόσμια περιβαλλοντική αλλαγή στους μαθητές μου, αυτό είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που συμβαίνει με το κλίμα. Αυτά τα ζώα θα πρέπει να χαθούν και εμείς δεν θα γνωρίζουμε καν ότι υπήρχαν. Αυτό έχει μια ενστικτώδη αίσθηση για μένα.

Γεωδίφης

Πηγή -nature.com