Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, ποιητής και παλαιοντολόγος
«Vi Veri Veniversum Vivus Vici»-Με τη δύναμη της αλήθειας, ζώντας, κατέκτησα το σύμπαν, Φάουστ.
Ο δημιουργός του Φάουστ (1749 -1832) ήταν μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του κλασικισμού της Βαϊμάρης. Από τον Γκαίτε κυρίως ξεκίνησε το διαρκές "κόλλημα" της γερμανικής κουλτούρας με τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Η οικογένεια του ήταν μια από τις πιο εύπορες στη Φρανκφούρτη και του προσέφερε πολλές δυνατότητες μόρφωσης. Στην Λειψία ήρθε σε επαφή με το έντονο ελληνικό στοιχείο της πόλης. Στο έργο του «Και εγώ στην Αρκαδία»,το οποίο έγραψε χωρίς να έχει επισκεφτεί ποτέ την Αρκαδία, περιέγραφε έναν εξιδανικευμένο τρόπο ζωής, όπου οι άνθρωποι ζουν απλά ως βοσκοί σε αρμονία με τη φύση και αφιερώνουν τον χρόνο τους στην ποίηση, τη μουσική, τον έρωτα, την ανεμελιά.
Εκτός από δικηγόρος, συγγραφέας, ποιητής, πολιτικός και καλλιτέχνης ο Johann Wolfgang von Goethe ,ήταν επίσης ένας μηχανικός ορυχείων και ενδιαφερόταν αρκετά για τη γεωλογία και την παλαιοντολογία.
Κατά το έτος 1775,ο Γκαίτε όταν ήδη ήταν ένας επιτυχημένος συγγραφέας, κλήθηκε στο δικαστήριο του Δούκα Κάρλου Αυγούστου στην πόλη της Βαϊμάρης, όπου θα παραμείνει για το υπόλοιπο της ζωής του. Ο Goethe ήταν ένας ενθουσιώδης συλλέκτης ορυκτολογικών, παλαιοντολογικών και γεωλογικών σπάνιων δειγμάτων.
Μεταξύ 1780-1832 συνέλεξε, αντάλλαξε και αγόρασε περισσότερα από 18.000 πετρώματα, ορυκτά και απολιθώματα. Τα απολιθώματα περιλαμβάνουν 718 δείγματα, με 100 απολιθώματα από τις τεταρτογενείς αποθέσεις της Βαϊμάρης. Ωστόσο ο Goethe ποτέ δεν δημοσίευσε αυτές τις ανακαλύψεις.
Το γεωλογικό υπόβαθρο της Βαϊμάρης αποτελείται από Μεσοζωικό ασβεστόλιθο. Τα τοπικά υπόγεια ύδατα είναι, ως εκ τούτου υπερκορεσμένα με ανθρακικό ασβέστιο και οι πηγές και τα ποτάμια συχνά περιβάλλονται από αποθέσεις τραβερτίνη. Κατά τις καλοκαιρινές μεσοπαγετωνικές περιόδους στην τελευταία Εποχή των Παγετώνων η εναπόθεση ήταν ακόμη ισχυρότερη από ότι σήμερα και πολλά λείψανα φυτών και ζώων ενσωματώθηκαν στο στρώμα τραβερτίνη, πάνω στο οποίο κείται σήμερα η πόλη της Βαϊμάρης.
Τα πιο αξιόλογα απολιθώματα που ανακτήθηκαν από το τραβερτίνη της Βαϊμάρης είναι θραύσματα από χαυλιόδοντες και γομφίους του ελέφαντα Palaeloxodon antiquus που έζησε στα δάση της εποχής , θραύσματα από γνάθους και δόντια του μαλλιαρού ρινόκερου kirchbergensis Dicerorhinus ,τα οστά και τα δόντια του βίσονα της εποχής των παγετώνων-priscus mediator, τα δόντια από το άλογο (Equus taubachensis ), τα οστά της καφέ αρκούδας (Ursus arctos ) και θραύσματα από τα κέρατα του κόκκινου ελαφιού (Cervus elaphus γερανό). Ένα εξαιρετικό και σπάνιο δείγμα είναι ένα "απολιθωμένο" αυγό από ένα ( Grus grus ).
Τον Ιανουάριο του 1819, ο Goethe επικοινώνησε με το γεωλόγο Καρλ Caesar von Leonhard (1779-1862):''Ανακαλύψαμε στην περιοχή της Βαϊμάρης εξαίσια απολιθωμένα οστά: μισό γνάθο με δόντια, παρόμοια με του Palaeotherium, και τα λείψανα από ελέφαντες, ελάφια, άλογα και άλλα ζώα που μπορούν να βρεθούν μαζί. "
Το 1821 ο ερασιτέχνης γεωλόγος Christien Kieferstein (1784-1866) ζήτησε από τον Goethe για τις εμφανίσεις συγκεκριμένου πετρώματος στη Βαϊμάρη. Ωστόσο ο Goethe εκείνη τη στιγμή δεν ήταν σε θέση ή δεν επιθυμούσε να παράσχει τις αιτούμενες πληροφορίες και μόλις δύο χρόνια αργότερα, μετά από επικοινωνία με το γιο του Goethe - Αύγουστο Γκαίτε -ο Kieferstein έλαβε τελικά μια στρωματογραφική περιγραφή και μερικά δείγματα πετρωμάτων.
Ο Αύγουστος είχε επισκεφθεί τις " σπηλιές από τούφα στα όρια της πόλης "τον Αύγουστο του 1823, όπου συνέλεξε δείγματα και περιέγραψε ακριβώς τα στρώματα που βρέθηκαν και τα αντίστοιχα πετρώματα - στέλνοντας τις σημειώσεις την ίδια ημέρα στον Kieferstein. Τον Σεπτέμβριο ο πατέρας του επέστρεψε στην Βαϊμάρη μετά από ένα σύντομο επαγγελματικό ταξίδι και αργότερα μαζί επέστρεψαν στο λατομείο και να διορθωθούν κάποιες λεπτομέρειες στην στρωματογραφική στήλη που είχε μελετήσει ο Αύγουστος .
Οι σημειώσεις και τα σκίτσα συντηρούνται σήμερα στο αρχείο Goethe και Schiller στη Βαϊμάρη, όμως μόνο 180 χρόνια αργότερα μέρος του έργου δόθηκε στη δημοσιότητα, ως συμπλήρωμα στη σύγχρονη στρωματογραφική έρευνα.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2. David Bressan/blogs.scientificamerican.com
Λατομείο τραβερτίνη της Βαϊμάρης.
Δόντια από το αρχαίο άλογο Equus sp.
Απόσπασμα της κάτω γνάθου με ένα μόνο δόντι του Stephanorhinus (Dicerorhinus) kirchbergensis.
Αρχικό δείγμα από τη συλλογή του Γκαίτε, θραύσμα της κάτω γνάθου με ένα μόνο δόντι του Cervus elaphus.