Γερμανικός ιμπεριαλισμός και η εισαγωγή της γεωλογίας στην Κίνα, 1860-1919

O Ferdinand von Richthofen (1833-1905) ήταν ένας σημαντικός Γερμανός γεωλόγος,γεωγράφος και περιηγητής. Θεωρείται ως ο ιδρυτής της σύγχρονης γεωμορφολογίας. Επινόησε πρώτος τον όρο " die Seidenstrasse "(Ο Δρόμος του Μεταξιού) το 1877. Από τότε εξερευνητές επισκέφθηκαν την Κεντρική Ασία, για να αποκαλύψουν τους κρυμμένους θησαυρούς και τα αρχαία βασίλεια , και επιστήμονες μελέτησαν όχι μόνο τα αγαθά αλλά και πλούτο των ιδεών όλης της ευρασιατικής ηπείρου.

Ο Richthofen παρουσίασε εκτενώς τα τεράστια κοιτάσματα ορυκτών της Κίνας το 1882 δίχως όμως να λάβει κάποια επιστημονική προσοχή, ωστόσο οι γεωλογικές εκθέσεις του "πυροδότησαν'' μια αλυσίδα γεγονότων που έκαναν την Κίνα,να ευθυγραμμιστεί με τον υπόλοιπο βιομηχανοποιημένο κόσμο όσον αφορά τη χρήση και την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της.

Η ανάπτυξη της σύγχρονης γεωλογίας και των ορυχείων υπό γερμανική επιρροή μεταξύ του 1860 και του 1910 ήταν καθοριστική.

Η γερμανική παρουσία ξεκίνησε με το τετραετές ταξίδι του Richthofen στην Κίνα μεταξύ 1868 και 1872. Οι Γερμανοί μηχανικοί αργότερα υπηρέτησαν ως στρατιωτικοί και τεχνικοί σύμβουλοι σε κινεζικά ορυχεία και σιδηρόδρομους, και στη συνέχεια μετατράπηκαν σε στελέχη της γερμανικής αποικίας στην Shandong μετά από το 1898.

Μετά τη γερμανική αποχώρηση, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Κινέζοι διανοούμενοι αναζήτησαν στην γεωλογία, το κλειδί για το ξεκλείδωμα των τεράστιων ορυκτών πόρων της Κίνας. Η δημιουργία της γερμανικής αυτοκρατορίας στην Ανατολική Ασία και ο κινέζικος εκσυγχρονισμός στηρίχτηκε σε θέματα τεχνολογίας και εξόρυξης γης. Σύμφωνα με γραπτά του Richthofen, όσο και ιστορικές πηγές στην Κίνα και τη Γερμανία, η σύγχρονη κινεζική γεωλογία άρχισε όταν ιδρύθηκε το Κινέζικο Γεωλογικό Ινστιτούτο ,το 1916. Η πεντηκονταετία πριν από το 1916 ήταν ένα κρίσιμο σημείο καμπής, μετά την οποία η παγκόσμια θέση της Κίνας εξαρτάται από τον άνθρακα, σίδηρο και άλλους ορυκτούς πόρους.

Η ιδέα του Richthofen για την Κίνα ταξιδεύει γρήγορα και σπάει τα όρια του χρόνου. Αρχικά η κινεζική γεωλογία περιστράφηκε γύρω από την ύπαρξη των ορυκτών πόρων. Οι γερμανικές αποικιακές επιχειρήσεις, τα ορυχεία και τα εργοστάσια που χρηματοδοτήθηκαν από την κυβέρνηση Qing, συνέβαλλαν προς την κατεύθυνση της εκβιομηχάνισης και του εκσυγχρονισμού της Κίνας.

Η γεωλογία ήταν σημαντική τον 19ο αιώνα κατά τη διάρκεια της εποχής του Ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Ο Richthofen μέσα από τα ταξίδια του στις Ηνωμένες Πολιτείες, είδε πως η τρέλα για τον χρυσό και τα κίνητρα μετανάστευσης σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και η ενθάρρυνση από τον αμερικάνο γεωλόγο Josiah Whitney, τον οδήγησαν να λάβει χρηματοδότηση από την Τράπεζα της Καλιφόρνιας για μία αποστολή στην Κίνα.

Το έργο του Richthofen διαφέρει από άλλες γεωλογικές μελέτες στην Κίνα κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Η μετάφραση στα κινέζικα γεωλογικών βιβλίων όπως του Charles Lyell (Σημειώσεις Γεωλογίας) και του James Dwight Dana (Εγχειρίδιο Ορυκτολογίας) , πραγματοποιείται από κοινού με τον Αμερικανό ιεραπόστολο γιατρό Daniel MacGowan και τον Hua Hengfang , ωστόσο έπαιξαν μικρό ρόλο στην άνοδο της γεωλογίας της Κίνας. Όμως η σχέση μεταξύ γεωλογίας και βιομηχανίας, καθώς και οι γεωλογικοί χάρτες της Κίνας του Richthofen ήταν σημαντικοί και θεωρήθηκαν ως ''τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση που έφεραν την Κίνα στην παγκόσμια κοινότητα των εθνών, σύμφωνα με την οποία οι ορυκτοί οι πόροι ήταν ένα σημαντικό μέσο για την εκβιομηχάνιση ,τον πλούτο και την δύναμη". Ο Richthofen με το όραμά του για μια γερμανική αποικία στο Shandong, θα φέρει την οικονομική πρόοδο στους αποικιοκράτες που τότε αποίκισαν την περιοχή.

Εκτός από γεωλόγοι και μεταλλειολόγοι φτάνουν στην Κίνα πολλοί μηχανικοί γερμανικών σιδηροδρόμων μεταξύ το 1886 και 1914. Η γερμανική συμμετοχή στην Κίνα εξελίχθηκε από τη χρηματοδότηση ενός μυστικού προγράμματος που προέβλεπε την εγκατάσταση Γερμανών μηχανικών στην κινεζική κρατική μηχανή .Οι Γερμανοί πήγαιναν στην Κίνα το 1887 ως μεταφραστές για τη γερμανική πρεσβεία που επιθυμούσαν να μάθουν κινέζικα . Αργότερα υπηρετούσαν ως μηχανικοί σιδηροδρόμου .Υπήρξε ένας διαφορετικός τρόπο μεταφοράς τεχνολογίας, που δείχνει ότι οι ξένοι τεχνικοί εμπειρογνώμονες, αποφάσιζαν για τον εξοπλισμό , ενώ οι Κινέζοι αξιωματούχοι έλεγχαν τις βιομηχανίες .

Η γεωλογία και τα δικαιώματα εξόρυξης βοήθησαν και ήταν καθοριστικοί παράγοντες στη μετάβαση της Κίνας από την αυτοκρατορία σε δημοκρατία .Αντιμέτωπη η Κίνα με τις απαιτήσεις για τις μεταλλευτικές παραχωρήσεις από τις ξένες δυνάμεις, η Qing ίδρυσε το Διοικητικό Συμβούλιο των σιδηροδρόμων και Μεταλλείων το 1898 και εξέδωσε νέους κανονισμούς ορυχείων το 1902.Οι νέοι νόμοι σηματοδότησαν μια στροφή από τον αυτοκρατορικό έλεγχο στην εθνική ιδιοκτησία των ορυκτών πόρων. Μετά την κατάρρευση των Qing , μία δημοκρατική περίοδος αναδιαμορφώνει την γεωλογία και τους Κινέζους γεωλόγους και ταυτόχρονα συμβάλει στη μετάβαση της Κίνας στην βιομηχανική νεωτερικότητα.

Γεωδίφης 

Πηγές

1.Underground Empires: German Imperialism and the Introduction of Geology in China, 1860-1919, Shellen Xiao Wu.

2.China: The Results of My Travels and the Studies Based Thereon,Ferdinand von Richthofen,

3.Ferdinand von Richthofen (1833-1905),Φωτογραφία/Βικιπαίδεια