Το σύστημα ρηγμάτων των Φιλιππίνων

Το σύστημα ρηγμάτων των Φιλιππίνων είναι ένα αλληλένδετο σύστημα ρηγμάτων που συναντάται σε ολόκληρο το αρχιπέλαγος των Φιλιππίνων και δημιουργήθηκε  κυρίως από τις  τεκτονικές δυνάμεις που συμπιέζουν τις Φιλιππίνες και οι γεωφυσικοί ονομάζουν «Ευκίνητη ζώνη των  Φιλιππίνων» .Πρόκειται για μία ζώνη του γήινου φλοιού όπου παρατηρείται ηφαιστειακή δραστηριότητα, παραμόρφωση ,μεταμόρφωση και μειγματοποίηση. Είναι περιοχή επιμήκους σχήματος η οποία υπόκειται σε δομική παραμόρφωση.

Η ζώνη αυτή αποτελείται από έναν μεγάλο αριθμό μπλοκ και επιφανειακών πτυχών. Οι περισσότερες πτυχές είναι μακριές και στενές όπως οι οφιόλιθοι Zambales, που είναι τουλάχιστον 400 χμ σε μήκος και έχουν πλάτος 50 km. Οι πτυχές έχουν διεύθυνση Βορρά-Νότου και οι ζώνες σύγκλισης χαρακτηρίζονται  συνήθως από γραμμές προστριβής ρηγμάτων. 

Η ζώνη διάρρηξης των Φιλιππίνων  συμπιέζεται δυτικά από την ευρασιατική πλάκα  και από την πλάκα της Sunda και στα ανατολικά από την πλάκα της Θάλασσας Φιλιππίνων.

Αυτές τις τεκτονικές πλάκες έχουν συμπιέσει και ανυψώσει τμήματα των Φιλιππίνων κυρίως σε έναν άξονα Βορρά-Νότου. Τα κύρια ρήγματα τρέχουν κατά μήκος των Φιλιππίνων . Στο Βόρειο Λουζόν, το ρήγμα  γίνεται σύνθετο. Όλα τα ρήγματα στις Φιλιππίνες αλληλοεξαρτώνται  από την τεκτονική της ζώνης των Φιλιππίνων η οποία προκαλεί και την ηφαιστειακή δράση .Το σύστημα ρηγμάτων των Φιλιππίνων είναι ενεργό εδώ και 16,5-11,5 εκατομμύρια χρόνια.

Από αυτό το σύστημα ρηγμάτων προήλθε και ο ισχυρός σεισμός 6,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ από τον οποίο τουλάχιστον 46 άτομα έχασαν τη ζωή τους σήμερα στις Φιλιππίνες.

Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια