Όταν απομονώθηκε η Μεσόγειος
Πριν από 6-5 εκατομμύρια χρόνια η Μεσόγειος ξηράθηκε.Το φαινόμενο αυτό που οφειλόταν στην περιορισμένη σύνδεση μεταξύ της Μεσογείου και του Aτλαντικού ονομάστηκε Μεσσηνιακή (γεωλογική βαθμίδα) Κρίση Αλατότητας .
Όμως, σε λιγότερο από 2 χρόνια η θάλασσα μας γέμισε και πάλι με το νερό του Ατλαντικού που χυνόταν μέσω των στενών του Γιβραλτάρ στη Μεσόγειο, με όγκο κατά χίλιες φορές μεγαλύτερο από εκείνον που έχει σήμερα ο Αμαζόνιος.
Πριν αρχίσει να γεμίζει, η Μεσόγειος είχε αποκοπεί από τους ωκεανούς και είχε εξατμιστεί αφήνοντας έκθετη την επιφάνειά της -κατά βάση από αλάτι- περίπου
1.500 με 2.700 μέτρα κάτω από τη σημερινή στάθμη της θάλασσας. Η κρίση αλατότητας διήρκεσε από 50.000 έως400.000 χρόνια όταν η Μεσόγειος αποκόπηκε από τον πορθμό του Γιβραλτάρ, ο οποίος μετατράπηκε σε ισθμό. Αμέσως μετά και αφού είχε προηγηθεί η κατάρρευση του ισθμού, άρχισε το γέμισμα της Μεσογείου. Περίπου το 90% του νερού μεταφέρθηκε από τον Ατλαντικό στη Μεσόγειο σε ένα πολύ μικρό παράθυρο χρόνου,από μερικούς μήνες μέχρι δύο χρόνια. Η βίαιη τροφοδοσία της Μεσογείου με νερό ανέβαζε τη στάθμη της κατά δέκα μέτρα ημερησίως. Υπολογίζεται δε ότι η ταχύτητα των νερών που περνούσαν από τον Ατλαντικό ήταν περί τα 300 χλμ. την ώρα.
Σύμφωνα με νέα έρευνα τωνGarcia-Castellanos & Villasenor (2011, Nature) σε
βάθος περίπου 100 km, ένα κομμάτι πυκνής λιθόσφαιρας αποκολλήθηκε από την
Ιβηρική και βυθίστηκε στο μανδύα της Γης. Ως αποτέλεσμα, η νότια Ιβηρική ανυψώθηκε και έκλεισε τους δρόμους που συνέδεαν τις δύο θάλασσες.Η ανύψωση είχε να ανταγωνιστεί με τη διάβρωση που παρήγαγε η εισροή υδάτων του Ατλαντικού στη Μεσόγειο. Πως ακριβώς έγινε αυτό μπορείτε να δείτε το συνοδευτικό βίντεο.
Η κρίση αλατότητας της Μεσογείου ήταν ένα άλλο από τα θαυμαστά έργα της τεκτονικής του πλανήτη μας.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το Nature