Ο ομφάλιος λώρος της Γαίας

Η επιφάνεια του ενεργού ρήγματος των Δελφών, περίπου 1900, ανώνυμος φωτογράφος, Musee Orsay.

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι  εξοικειωμένοι με τους μύθους της αρχαίας Ελλάδας. Για τον Γενάρχη των Κώων- Ηρακλή, τον Δία, την Αφροδίτη , τον Αχιλλέα ,τον Οδυσσέα και τόσους άλλους. 

Αλλά τι γίνεται με το μαντείο των Δελφών; Αυτό ήταν ένα  μυστικιστικό μέρος όπου οι θεοί, γνώριζαν και έβλεπαν τα πάντα και  επικοινωνούσαν με τους «ταλαίπωρους» ανθρώπους και τους αποκάλυπταν τον δρόμο  προς τη δόξα. 

To Μαντείο των Δελφών  θεωρείτο  ο ομφαλός του κόσμου, γιατί, σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Ζευς άφησε δύο  αετούς, έναν προς την Ανατολή και έναν προς την Δύση, συναντήθηκαν στους  Δελφούς. Ήταν αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα. Η Πυθία ήταν το διάμεσο, με το οποίο   επικοινωνούσε ο θεός, και έδινε τους χρησμούς, που καταγράφονταν. Οι Δελφοί  εξακολουθούν να είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μέρη. 

Το ιερό των Δελφών βρίσκεται πάνω σε δύο  κρυφές γραμμές ρηγμάτων, το ρήγμα της Κερνάς (φωτογραφία) και το ρήγμα των Δελφών, που διαπερνούσαν ασβεστολιθικά πετρώματα. Αυτά βοηθούσαν την Πυθία να  χρησμοδοτήσει. Δεν είναι τυχαίο πως χρησμοί δίνονταν μόνο σε θερμές εποχές, αφού  το χειμώνα οι αδύναμες διαφυγές αερίων δυσκόλευαν το έργο της Πυθίας.  

Μέχρι το 1950, πολλοί επιστήμονες  προσπάθησαν να λύσουν τον γρίφο των αναθυμιάσεων. Όλοι συμπέραναν ότι ήταν  αδύνατον να απελευθερώνονται αέρια αυτού του είδους από το υπέδαφος. Ωστόσο, το 1981, ο Ολλανδοαμερικανός γεωλόγος Jelle de Boer ανακάλυψε τυχαία ένα ρήγμα στο  φλοιό της Γης, που περνούσε ακριβώς κάτω από το χώρο, όπου χρησμοδοτούσε η  Πυθία. 

Την εποχή εκείνη, ο de Boer μελετούσε την γεωλογία του Κορινθιακού κόλπου   στην περιοχή των Δελφών και σύντομα ξέχασε εντελώς αυτή την ανακάλυψή του. Απλά,  θεώρησε δεδομένο ότι άλλοι επιστήμονες είχαν ήδη υπόψη τους το ρήγμα. Μετά από  χρόνια, το 1995, πληροφορήθηκε ότι το ρήγμα της Κερνάς,όπως ονομάστηκε, είχε  παραμείνει ως τότε εντελώς άγνωστο. Τότε ο de Boer ενθουσιάστηκε και αποφάσισε να  μελετήσει περισσότερο την περιοχή. 

Γρήγορα, αντιλήφτηκε ότι η Πυθία βρισκόταν  σε έκσταση λόγω της διαφυγής ατμών από το υπέδαφος. Ερευνώντας το ιερό μαζί με  άλλους επιστήμονες, διαπίστωσε ότι το έδαφος κάτω από το ιερό αποτελείται από  ασβεστόλιθο, πλούσιο σε ορυκτή πίσσα,που περιέχει φυσικό αέριο. Ένα σύστημα   ρηγμάτων, που αποτελείται από το ρήγμα των Δελφών και εκείνο της Κερνάς,  διαπερνούν αυτά τα ασβεστολιθικά στρώματα και τέμνονται ακριβώς κάτω από το ιερό  του Απόλλωνα. 

Όταν γίνονταν σεισμοί στην περιοχή, τα δύο ρήγματα συγκρούονταν με  τόση δύναμη, που τα υπόγεια αέρια διέφευγαν από τον ασβεστόλιθο. Ακριβώς κάτω  από το άδυτο της Πυθίας, ο ασβεστόλιθος είναι διαπερατός και πορώδης και έτσι  τόσο τα αέρια όσο και τα υπόγεια νερά έβγαιναν στην  επιφάνεια.

Εικόνες- Γεωλογικό σκαρίφημα της περιοχής των Δελφών και τα ρήγματα της Κέρνας και των  Δελφών.

Γεωδίφης

Πηγές 

1.Βικιπαίδεια 

2.De Boer, J.Z.&  Hale, J.R. , The geological origins of the oracle at  Delphi 

3.Γεωστοχασμοί 

4.Piccardi L.-Active  faulting at Delphi

Ο ιερός χώρος των Δελφών.

Απεικόνιση του ιερού των Δελφών το 375 π.Χ.

Το Ρήγμα της Κέρνας και των Δελφών και το Ιερό του Απόλλωνα.

Η γεωλογία και τα ρήγματα του Ιερού των Δελφών, με κόκκινες γραμμές.