Διδάγματα από το σεισμό του Christchurch (Ν.Ζηλανδία)

 

Μια κορυφαία ερευνήτρια πιστεύει ότι οι προδιαγραφές πρέπει συνεχώς να βελτιώνονται λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα που προκύπτουν. Πρέπει να επανεξεταστεί το επίπεδο  του «πολύ σπάνιoυ» σεισμού που ορίζεται στην στατική μελέτη, τοποθετώντας ως  περίοδο επαναφοράς τα 10.000 χρόνια ή περισσότερο, παρά την  περίοδο 500 χρόνων  που είναι κοινά αποδεκτή σε πολλά κτίρια στην Αυστραλία.

Λόγω της φύσης ορισμένων ευάλωτων κτισμάτων, αν ένας τέτοιος σεισμός είχε συμβεί, θα ήταν πιθανό να προκαλέσει πολλά κτίρια να καταρρεύσουν ή να υποστούν σοβαρή βλάβη, και ως εκ τούτου να καταλήξει σε ένα μεγάλο αριθμό θανάτων.

 Η Δρ. Helen Goldsworthy από το Τμήμα Έργων Υποδομής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, συμμετείχε στην προσπάθεια αποκατάστασης των ζημιών στο Christchurch, εξ ονόματος της (AEES) δηλαδή της Αυστραλιανής Αντισεισμικής Υπηρεσίας δύο εβδομάδες μετά το καταστροφικό σεισμό .

Μιλώντας σε ένα συνέδριο, στην ομιλία της με τίτλο «Μαθήματα από τον σεισμό του Christchurch στις 22 Φλεβάρη,2011» τονίζει η ζημία που παρατηρήθηκε σε κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα, ήταν αποτέλεσμα της ρευστοποίησης και των μεγάλων κατακόρυφων επιταχύνσεων που παρουσιάστηκαν στην περιοχή από αυτό το γεγονός.

Η Αυστραλία, αν και βρίσκεται σε περιοχή με χαμηλή έως μέτρια σεισμικότητα, είναι μία από τις πιο σεισμικά ενεργές περιοχές στον κόσμο. Οι περισσότερες από τις πρωτεύουσες της Αυστραλίας έχουν ρήγματα στην περιοχή τους που είναι ικανά να παράγουν καταστροφικούς επιφανειακούς σεισμούς, και αναμένεται ότι ένας σεισμός μεγέθους  6 ή περισσότερων Ρίχτερ είναι πιθανό να εκδηλωθεί σε μια από τις πόλεις της Αυστραλίας.

Αυτό έχει τονιστεί και από τη διεθνή ασφαλιστική βιομηχανία εδώ και  κάποιο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, το Σίδνεϊ έχει αξιολογηθεί ως ένα μέρος με τον υψηλότερο ασφαλιστικό σεισμικό κίνδυνο στον κόσμο. Πολλές από τις  σημερινές κατασκευές στο Σίδνεϊ, ειδικά οι παλαιότερες, είναι ευάλωτες σε σεισμούς.

Η δρ Goldsworthy κάνει αρκετές σημαντικές παρατηρήσεις σχετικά με την εμπειρία της από τον σεισμό του  Christchurch. «Κάθε μεγάλη εκδήλωση σεισμού οδηγεί σε μια επαναξιολόγηση της φιλοσοφίας του σχεδιασμού, και ο σεισμός του Christchurch δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό. Το μέγεθος 6,3R του σεισμού αντιπροσώπευε ένα σημαντικό γεγονός περίπου 2500 χρόνων για την πόλη η οποία βρίσκεται σε μια περιοχή που επηρεάζεται από κινήσεις της ηπειρωτικής πλάκας και ως εκ τούτου αναμένεται να έχει πιο συχνούς σεισμούς μεγάλου μεγέθους από ότι  οι πόλεις στην Αυστραλία », είπε.

"Το πιο σημαντικό μάθημα για την Αυστραλία είναι ότι οι στατικοί μηχανικοί πρέπει να εκπαιδευτούν για το σχεδιασμό κτιρίων, έτσι ώστε να είναι πιθανό να αντέχουν σε ένα σπάνιο σεισμό χωρίς να καταρρεύσουν .Οι προδιαγραφές του κώδικα AS / NZS 1170.0 έχουν ως στόχο να διασφαλίσουν ότι η ζημία που προκλήθηκε από ένα γεγονός, δεν είναι δυσανάλογη σε σχέση με το μέγεθος του γεγονότος. Το ερώτημα εδώ είναι τι είδους ζημιές έχει ως καταστροφικές η κοινότητα των μηχανικών, όπως ενδείκνυται για ένα πολύ σπάνιο σεισμικό συμβάν στην Αυστραλία, για παράδειγμα, ένα με περίοδο επαναφοράς 10.000 χρόνια; Η γνώμη μου είναι ότι "η πρόληψη της κατάρρευσης" κάτω από αυτό το επίπεδο της εκδήλωσης είναι η ελάχιστη απόδοση που θα μπορούσε να θεωρηθεί αποδεκτή. " δήλωσε η Δρ Goldsworthy.

 

Γεωδίφης με πληροφορίες από το PhysOrg.com