«Νισυρίων Κατοικία» και Κατακεκαυμένη Γη
«[Ἀ]ρτεμίδωρος Ἁλύ[ος] [Ἀ]πόλλωνι Νι{ο}συρίτ[ῃ] {Νισυρίτῃ} χαριστήρια». Αφιέρωση στον Απόλλωνα Νισυρίτη, μαρμάρινη στήλη με ένα διπλό τσεκούρι σε εσοχή πάνω από την επιγραφή της Νίσυρας περίπου 150-31 π.Χ. Σήμερα βρίσκεται στο Αρχ.Μουσείο της Μάνισας.
Σε πίνακα η Μαγνησία και το βουνό του Σιπύλου, του Robert Walsh τo 1836.
Η Ιεράπολη απέχει 90 χλμ. από ένα σπουδαίο και σχετικά ανεξερεύνητο ηφαιστειακό χώρο της γείτονος χώρας.
Η μικρασιατική γη είναι γεμάτη από ηφαίστεια, που έδρασαν πριν από εκατομμύρια χρόνια.Η Τουρκία σήμερα φιλοξενεί 10 ηφαίστεια που πιστεύουμε ότι είναι ενεργά. Υπάρχουν πολλά άλλα που δραστηριοποιήθηκαν πριν από 10.000 χρόνια.
Το νεαρό ηφαιστειακό πεδίο «Κατακεκαυμένη» ήταν ένα όνομα στη Λυδία, σημερινή δυτική Τουρκία που αφορούσε μια ένωση 10 πόλεων της περιοχής, κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο.
Το όνομα σημαίνει «καμένη γη»ή «καμένη χώρα»,οφείλεται στο κατάμαυρο χρώμα της λάβας από την αδρανοποιημένη ηφαιστειακή ζώνη που είδε από κοντά και περιέγραψε πρώτος ο Στράβωνας.
Στα Γεωγραφικά [12.8.19] του ανέφερε ότι κάποιοι θεωρούν την Κατακεκαυμένη ως τόπο της μυθολογικής μάχης μεταξύ του Δία και του γίγαντα Τυφώνα. Στην Μαγνησία του Σιπύλου λατρευόταν από πολύ παλιά ο Κεραύνιος, Αστραπιαίος, Βροντών Δίας.
Κοντά είναι οι Θέρμες του Θησέα περίπου 10 χλμ. βορειοανατολικά της Κούλας [ σημερινή Μάνισα], πανάρχαια αιολική αποικία των κατοίκων της θεσσαλικής Μαγνησίας.
Από την Μαγνησία, ξεκίνησε η Αργοναυτική εκστρατεία, που σχετίζεται με την απαρχή της τεχνικής επεξεργασίας του χρυσού στον ελλαδικό χώρο.Μάγνητες ονομάστηκαν από το Μάγνη, εγγονό του Δευκαλίωνα. Εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Θεσσαλίας κατά τον 12ο αιώνα π.Χ. Τον 10ο αιώνα π.Χ. ίδρυσαν δύο αποικίες στη Μικρά Ασία.Η Μαγνησία του Σιπύλου, στους πρόποδες του ομώνυμου όρους και τις όχθες του ποταμού Έρμου και η Μαγνησία του Μαιάνδρου.Από τις δύο αυτές πόλεις η περιοχή της Μικράς Ασίας ανατολικά της Ιωνίας ονομάστηκε Μαγνησία.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Λυδοί ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν χρυσά νομίσματα και οι πρώτοι που ίδρυσαν καταστήματα λιανικής σε μόνιμες τοποθεσίες.
Ανατολικά της είναι η «Νίσυρα ή Κατοικία Νισυρίων» γνωστή από την πρώιμη ρωμαϊκή αυτοκρατορία [30π.Χ-300μ.Χ] κατά τον άτλαντα Barrington του ελληνορωμαϊκού κόσμου.
Πρόκειται για άγνωστο οικισμό των Νισυρίων σε ένα τόπο με εξίσου σημαντική ηφαιστειακή δραστηριότητα, περίπου 245χλμ. βορειοδυτικά από το νησί του Πολυβώτη.Νίσυρος λεγόταν επίσης μία αρχαία ελληνική πόλη στο νησί της Καρπάθου.
Η Νίσυρα ως όνομα δεν απαντάται στους αρχαίους συγγραφείς, αλλά συνάγεται από επιγραφικά και άλλα στοιχεία. Η τοποθεσία της βρίσκεται στην αρχαία Λυδία,περίπου 1,6 χλμ.ανατολικά της Saraçlar στην Μικρά Ασία.
Οι Νισύριοι της Λυδίας λάτρευαν και τιμούσαν τον Απόλλωνα Νισυρίτη. «Ἀπόλλωνι Νισυρείτῃ Ἀρτεμίδωρος Ποσειδων[ί]ου εὐχήν», σύμφωνα με την επιγραφή που βρέθηκε βόρεια της Ayazviran, στην οποία ο Αρτεμίδωρος ο Ποσειδώνιος εύχεται στον Απόλλωνα Νισυρίτη.
Επίσης βορειοανατολικά της Λυδίας και βόρεια του Gölde[Saraçlar], σε αρχαία επιγραφή αναφέρεται πλέον ο οικισμός ως «Νισυρέων Κατοικία» το 228/9 μ.Χ:«[Δ]ιὶ Σε̣λε̣υκίῳ καὶ Νύμφαις Καρποδοτείραις ἡ Νισυρέων̣ κατοικία ὑπ̣ὲρ τῆς ἀβλαβείας καὶ τελεσφορίας τῶν καρπῶν̣ κατ’ ἐπιταγήν. ἔτους τγιʹ, μη(νὸς) Πανήμου γιʹ».
Γιατί βρέθηκαν εκεί οι Νισύριοι από την ύστερη ελληνιστική περίοδο, δηλαδή περίπου το 150-31 π.Χ, δεν είναι γνωστό. Το όνομα του οικισμού τους συνεχίζει να αναφέρεται σε επιγραφές έως τον 3ο αιώνα μ.Χ.
Βορειοδυτικά της Νίσυρας, μόλις 7,5χλμ, είναι η Kula -όπως λένε σήμερα την Κατακεκαυμένη οι Τούρκοι- η οποία απέχει περίπου 450 χλμ. ΒΒΔ από τον πλησιέστερο ηφαιστειακό γείτονα της ,το πεδίο Karapinar.
Το ηφαιστειακό πεδίο Kula αποτελείται από τεταρτογενείς ηφαιστειακούς κώνους σκωρίας και maars που εξερράγησαν κατά μήκος μιας περίπου Α-Δ γραμμής ΝΔ της πόλης Selendi.
Τα περισσότερα επεισόδια συνέβησαν το Πλειστόκαινο, μεταξύ περίπου 1,1 εκ.και 10.000 ετών.Η περιοχή έχει προσελκύσει την προσοχή των ερευνητών ακόμη και στους ιστορικούς χρόνους.
Ανθρώπινα ίχνη βρέθηκαν στα πυροκλαστικά προϊόντα του κώνου σκωρίας Çakallar κοντά στη δεξαμενή Demirköprü .
Τα ίχνη της Κατακεκαυμένης Γης έχουν μοναδική αξία τόσο ιστορικά όσο και από την άποψη της ηφαιστειότητας και της ανθρώπινης ζωής. Σε πρόσφατη μελέτη αναφέρθηκε ότι τα ίχνη ανήκουν στην Εποχή του Χαλκού [3000 π.Χ-1200 π.Χ].
Γεωδίφης
