ΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΤΙΤΗΛΟΣ1 ΑΡΚΟΙ2 ΑΡΚΟΝΗΣΟΣ3 ΑΡΜΑΘΙΑ1 ΑΣΤΑΚΙΔΑ1 ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ9 ΑΥΓΟ1 ΓΑΔΑΡΟΣ6 ΓΑΙΑ3282 ΓΛΑΡΟΣ1 ΓΥΑΛΙ28 ΔΙΒΟΥΝΙΑ2 ΔΟΛΙΧΗ1 ΕΛΛΑΔΑ1290 ΖΑΦΟΡΑΣ ΜΑΚΡΥΣ1 ΙΑΣΟΣ2 ΙΜΙΑ2 ΚΑΛΑΒΡΟΣ1 ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ2 ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ1 ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΣ2 ΚΑΛΥΜΝΟΣ153 ΚΑΜΗΛΟΝΗΣΙ2 ΚΑΝΔΕΛΙΟΥΣΑ3 ΚΑΡΠΑΘΟΣ13 ΚΑΣΟΣ8 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ20 ΚΑΣΤΡΙ1 ΚΕΔΡΕΑΙ[SEDIR]1 ΚΕΡΑΜΟΣ1 ΚΙΝΑΡΟΣ1 ΚΝΙΔΟΣ25 ΚΟΛΟΦΩΝΑΣ1 ΚΟΥΝΕΛΙ1 ΚΡΕΒΑΤΙΑ1 ΚΩΣ2030 ΛΕΒΙΘΑ3 ΛΕΙΨΟΙ6 ΛΕΠΙΔΑ1 ΛΕΡΟΣ31 ΛΕΣΒΟΣ1 ΛΥΤΡΑ1 ΜΥΝΔΟΣ1 ΝΕΚΡΟΘΗΚΗ1 ΝΕΡΟΝΗΣΙ1 ΝΗΠΟΥΡΙ1 ΝΗΣΟΣ1 ΝΙΜΟΣ1 ΝΙΣΥΡΟΣ180 ΞΕΝΑΓΟΡΑ ΝΗΣΟΙ1 ΟΦΙΔΟΥΣΑ1 ΠΑ.ΦΩ.ΚΩ43 ΠΑΤΜΟΣ29 ΠΑΧΕΙΑ6 ΠΕΝΤΙΚΟΝΗΣΙΑ1 ΠΕΤΡΟΚΑΡΑΒΟ1 ΠΙΑΤΑ1 ΠΙΤΤΑ1 ΠΛΑΤΕΙΑ1 ΠΛΑΤΗ2 ΠΟΝΤΙΚΟΥΣΑ1 ΠΡΑΣΟ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙ1 ΠΡΑΣΟΝΗΣΙΑ1 ΠΡΑΣΟΥΔΑ ΚΑΤΩ1 ΠΥΡΓΟΥΣΑ5 ΡΟΔΟΣ126 ΡΩ1 ΣΑΒΟΥΡΑ1 ΣΑΜΟΣ13 ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ55 ΣΑΡΑΚΙ1 ΣΑΡΙΑ1 ΣΕΣΚΛΙ1 ΣΟΧΑΣ1 ΣΤΡΟΒΙΛΟΣ1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΑΓΑΘΟΝΗΣΙΟΥ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΜΕΓΙΣΤΗΣ]1 ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ[ΝΙΣΥΡΟΥ]3 ΣΥΜΗ38 ΣΥΡΝΑ4 ΣΦΥΡΝΑ1 ΤΕΛΕΝΔΟΣ1 ΤΕΡΜΕΡΑ1 ΤΗΛΟΣ28 ΤΡΑΓΟΝΕΡΑ1 ΤΡΑΓΟΥΣΑ1 ΤΣΟΥΚΑ1 ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ2 ΧΑΛΚΗ15 ΨΕΡΙΜΟΣ22
Εμφάνιση περισσότερων

Το φυλαχτό του Δημητρίου

Ενεπίγραφο κράμα μολύβδου από το ρωμαϊκό Λονδίνο, με ένα ελληνικό ξόρκι στον θεό Φοίβο Απόλλωνα. Είχε σκοπό να κρατήσει τον ιδιοκτήτη του, τον Δημήτριο, ασφαλή από μια «μαινόμενη πανούκλα» (την πανούκλα του Αντωνίνου) που προκαλούσε πόνο και έτρωγε την « σάρκα», πιθανότατα φοριόταν ως φυλαχτό τις δεκαετίες 160 και 170 μ.Χ.

Ο Δημήτριος μπορεί να ήταν μέλος μιας ελληνόφωνης κοινότητας στο Λονδίνο, παρά ένας επισκέπτης.

Είναι γραμμένο σε εξάμετρο που ανάγεται στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου. Σε αυτά τα ποιήματα, ο Απόλλωνας ονομάζεται συχνά «Φοίβος» («Φωτεινός»). Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι ο Απόλλωνας μπορούσε να τους προστατεύσει από το κακό.

 Σε αυτή την προσευχή, για πρόσθετη προστασία, ο Δημήτριος καλεί επίσης τον Iao, τον Sabaoth και τον Abrasax. Αυτά τα ονόματα είναι εβραϊκής προέλευσης, αλλά χρησιμοποιούνταν συχνά για γοητεία και είναι απίθανο να υποδηλώνουν από μόνα τους ότι ο Δημήτριος είχε κάποια προσωπική σχέση με τον Ιουδαϊσμό.

Η πανδημία που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 160 – μερικές φορές γνωστή ως «Πανώλη του Αντωνίνου» – ήταν μια από τις πιο σοβαρές πανδημίες που έπληξαν τον αρχαίο κόσμο. 

Ο Dio Cassius, που την έζησε, αποκαλύπτει ότι στοίχισε πολλές ζωές – αν και ποτέ δεν θα μάθουμε ακριβώς πόσες και πόσο μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού επηρέασε. Η πανδημία ξεκίνησε από τις ανατολικές επαρχίες και εξαπλώθηκε γρήγορα στη Ρώμη και στα δυτικά. Το φυλακτό του Δημητρίου είναι μία απόδειξη ότι έφτασε και στη Βρετανία.

Οι περιγραφές των συμπτωμάτων από σύγχρονους παρατηρητές, όπως ο Έλληνας γιατρός Γαληνός, είναι ανεπαρκείς για να διαγνώσουμε με βεβαιότητα τη νόσο. Οι σημερινοί μελετητές έχουν σε μεγάλο βαθμό αποκλείσει μια βακτηριακή λοίμωξη, όπως η βουβωνική πανώλη, και πιστεύουν ότι προκλήθηκε από έναν ιό, όπως η ευλογιά ή, πιθανώς, η ιλαρά. Ωστόσο, μέχρι να ανακαλυφθεί και να αναλυθεί το DNA των θυμάτων της πανδημίας του Αντωνίνου, δεν θα γνωρίζουμε με βεβαιότητα.

Πηγή-museumoflondon.org.uk

Γεωδίφης