Ο γιατρός που πήρε τα μυστικά του από τον διάβολο

'Για να πάρετε αυτό που θέλετε, θα πρέπει να αντιμετωπίσετε επίσης ότι δεν θέλετε. " Παράκελσος(1493-1541).

Ο Φίλιππος Θεόφραστος Aureolus Bombastus von Hohenheim (1493-1541), περισσότερο γνωστός ως Παράκελσος, θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς μυστικιστές και γιατρούς όλων των εποχών. Μερικοί μύθοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι πήρε τις ιατρικές του γνώσεις από τον ίδιο το διάβολο. Στην πραγματικότητα σπούδασε στο υπόγειο βασίλειο της γης για να κατανοήσει τις επιπτώσεις της στην υγεία του ανθρώπου - αποτελεί ένα από τα πρώτα παραδείγματα της Ιατρικής Γεωλογίας. 

Ιατρική Γεωλογία είναι μια αναδυόμενη διεπιστημονική ειδικότητα που μελετά τη σχέση μεταξύ φυσικών γεωλογικών παραγόντων και τις επιπτώσεις τους στην υγεία του ανθρώπου και των ζώων.

Ο Παράκελσος γεννήθηκε στο ελβετικό χωριό Einsiedel , σπούδασε Ιατρική στην Φεράρα, εμπλούτισε τις σπουδές του μελετώντας την Αστρολογία, τη Βοτανική και την Αλχημεία. Η Αλχημεία περιλάμβανε τότε και τη μεταλλουργία και ο Παράκελσος γρήγορα άρχισε να ενδιαφέρεται και να ασχολείται με τον τομέα της εξόρυξης των ορυκτών. Για να αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις ταξίδεψε πολύ.

Μυήθηκε στη πλατωνική φιλοσοφία και ταξίδεψε στην Αίγυπτο, τους Αγίους Τόπους, στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλους τόπους, αναζητώντας αλχημιστές, προκειμένου να διδαχθεί την τέχνη τους. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη εισήλθε στη στρατιωτική υπηρεσία του Βασιλέως της Δανίας Χριστιανού Β΄ και γρήγορα έγινε διάσημος.

Επιπλέον, επισκέφθηκε το Σάλτσμπουργκ, Καρινθία , Τιρόλο , Σαξονία , Βοημία και Μοραβία, τότε ήταν από τις πιο σημαντικές περιοχές εξόρυξης. Στο έργο του " Chronica und Ursprung dises lants Kernten "(1538), αναφέρει μια ιστορία της Καρινθίας και περιγράφει τα εργαστήρια που σχετίζονται με τα τοπικά ορυχεία εκεί. Δεδομένου ότι η περιεκτικότητα και η ποιότητα των μεταλλευμάτων μπορεί να ποικίλει, είναι αναγκαίο να δοκιμάσεις τα δείγματα πριν ξεκινήσεις με την κατάλληλη μέθοδο για την εκχύλιση του μετάλλου από το βράχο.

Ως γιατρός, ο Παράκελσος σημειώνει πως αναθυμιάσεις, σκόνη και στάχτη, που βρέθηκαν τόσο στα ορυχεία και παράγονται κατά τη διαδικασία τήξης των μεταλλευμάτων, προσβάλλουν την υγεία των ανθρακωρύχων και των εργαζομένων.

Δυστυχώς, παρατηρήσεις του σχετικά με την Ιατρική Γεωλογία δημοσιεύθηκαν μόνο μετά το θάνατό του σε δύο εκδόσεις, το 1567 και το 1589 - 1591. Ο Παράκελσος αφιέρωσε το τρίτο μέρος της μελέτης του στα νοσήματα των μεγάλων υψομέτρων και τις αρρώστιες στους ανθρακωρύχους, στα χυτήρια, στους δειγματολήπτες, νομισματοκόπους χρυσοχόους και αλχημιστές . Υποστήριζε ότι όλοι οι άνθρωποι έρχονται απαραίτητα σε επαφή με τον '' δηλητηριώδη αέρα ", που βρίσκεται στο εσωτερικό της Γης ή προέρχεται από τα γήινα προϊόντα, όπως τα μεταλλεύματα, και ως εκ τούτου ενδιαφερόταν να δημιουργήσει ένα εγχειρίδιο που θα αφορούσε τις "ασφαλείς συνθήκες εργασίας ".

Υποδιαίρεσε την μελέτη του σε 3 κεφάλαια - τους κινδύνους για την υγεία που παρατηρούνται υπόγεια, οι κίνδυνοι για την υγεία που εμφανίζονται στην επιφάνεια (όταν εργάζονται κατά την επεξεργασία των μεταλλευμάτων) και τους κινδύνους για την υγεία που προέρχονται από τη δηλητηρίαση του υδραργύρου ( ήταν σημαντικός στις αλχημικές τέχνες , ως εκ τούτου, αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο αφιερωμένο μόνο για τα αποτελέσματά του). Ο ίδιος περιγράφει και για την ασθένεια των πνευμόνων, διόγκωση του σώματος, και τις στομαχικές διαταραχές, τις αρρώστιες που μπορεί να πάρει κάποιος από τα βουνά.

Οι αναζητήσεις του Παράκελσου πραγματικά σχετίζονται με την εξόρυξη και τις αναπνευστικές παθήσεις, όπως η πνευμονική φυματίωση και ο καρκίνος του πνεύμονα (γνωστός επίσης ως Ασθένεια Schneeberger, όνομα που πήρε από μία σημαντική περιοχή εξόρυξης της Σαξονίας).

Οι ανθρακωρύχοι είναι επιρρεπείς σε αυτές τις ασθένειες που οφείλονται στην εισπνοή και συσσώρευση στους πνεύμονες των μικροσκοπικών σωματιδίων της σκόνης κατά τη διάρκεια των χρόνων, επίσης τοξικά ή ραδιενεργά ορυκτά μπορούν να συμβάλλουν σε ασθένειες των πνευμόνων. Ο Παράκελσος δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει την τοξικότητα ορισμένων στοιχείων που βρίσκονταν στη γη, ωστόσο τελικά δεν εξήγησε τις παρατηρούμενες ασθένειες μόνο με την ''κακή επιρροή των άστρων "(ήταν άλλωστε και ένας αστρολόγος)όπως υποστήριζαν οι γιατροί της εποχής. Σωστά υποστήριξε ότι η κακή ποιότητα του αέρα στα ορυχεία ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την υγεία των εργαζομένων.

Ωστόσο, ο ίδιος θεωρεί λανθασμένα ότι αυτή η κακή ποιότητα που συναντάται υπόγεια προέρχεται από τον κορεσμό του αέρα με ένα χαοτικό συνδυασμό του υδραργύρου, του θείου και του αλατιού (τα τρία κύρια στοιχεία στην αλχημεία). Στη συνέχεια προτείνει την μελέτη των τοπικών ορυχείων, πιστεύοντας ότι σε κάθε ορυχείο επικρατεί ένας ασύμμετρος συνδυασμός αυτών των τριών αλχημικών στοιχείων στον αέρα. Έτσι ο Παράκελσος τονίζει έμμεσα τη μεταβλητότητα της γεωλογίας σε διαφορετικές περιοχές εξόρυξης. Μια επιτυχημένη θεραπεία θα πρέπει να επαναφέρει την αρμονία στον συνδυασμό των τριών στοιχείων, τόσο στον αέρα όσο το σώμα (ήταν πάνω από όλα αλχημιστής).

Ο Παράκελσος αντιλαμβάνεται το υψηλό τίμημα και τα πλούτη που προέρχονται από την εξερεύνηση της Γης. Στο τέλος αναρωτιέται από τον εαυτό του γιατί οι άνθρωποι θυσιάζουν την υγεία και τη ζωή τους στα ορυχεία, και καταλήγει:" ένα πολύ καλό, αξίζει να αποκτηθεί, όμως πρέπει πρώτα να διαχωριστεί από το κακό. Η τέχνη είναι τέτοια, ώστε τίποτα καλό δεν μπορεί να αποκτηθεί χωρίς τιμή ... για να πάρετε αυτό που θέλετε, θα πρέπει να αντιμετωπίσετε επίσης ότι δεν θέλετε. "

Σκέψεις του Φίλιππου Θεόφραστου ''Παράκελσου'' που εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα ...

Γεωδίφης

Πηγή- David Bressan/ Scientific American

Αναζωογονώντας "το βαρύ αέρα" σε ένα τούνελ ,εξαερίζουν τον χώρο με τη συνεχή ανακίνηση κομματιών λινού υφάσματος", από το "De re metallica".