Η λίμνη με το χρώμα του κρασιού
Όπως και η Αράλη, η αλμυρή λίμνη Urmia στο Ιράν έχει συρρικνωθεί γρήγορα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Καθώς μικραίνει, γίνεται πιο αλμυρή με αποτέλεσμα μικροσκοπικοί οργανισμοί περιοδικά να δίνουν στο νερό εντυπωσιακές αποχρώσεις του κόκκινου και του πορτοκαλί.
Το σπεκτροραδιόμετρο (MODIS) του δορυφόρου Aqua της ΝΑΣΑ κατέλαβε πρόσφατα τη μετάβαση στο χρώμα της λίμνης Ούρμια μεταξύ του χρονικού σιατήμος του Απριλίου και του Ιουλίου, 2016. Στις 23 Απριλίου, (αριστερή εικόνα) το νερό ήταν πράσινο έως τις 18 Ιουλίου, όταν απέκτησε το χρώμα του κρασιού. Η ακτογραμμή ήταν επιστρωμένη με τις αποθέσεις από αλάτι και εμφανιζόταν λευκή. Σημειώστε ότι το δαχτυλίδι του αλατιού είναι ιδιαίτερα αισθητό τον Ιούλιο, όταν τα επίπεδα του νερού ήταν χαμηλότερα.
Οι χρωματικές αλλαγές παρατηρούνται την άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι λόγω των εποχιακών βροχοπτώσεων και της κλιματικής αλλαγής . Η άνοιξη είναι η η πιο υγρή σεζόν στο βορειοδυτικό Ιράν, με βροχοπτώσεις συνήθως που κορυφώνονται τον Απρίλιο. Χιόνι λιώνει σε κοντινά βουνά εντός της λεκάνης απορροής, επίσης, την άνοιξη. Ο συνδυασμός της βροχής με τα χιόνια που λιώνουν στέλνει ένα κύμα φρέσκου νερού στη λίμνη, τον Απρίλιο και τον Μάιο. Μέχρι τον Ιούλιο, η εισροή φρέσκου νερού γίνεται βαθμιαία και τα επίπεδα της λίμνης αρχίζουν να μειώνονται.
Το γλυκό νερό την άνοιξη μειώνει τα επίπεδα αλατότητας , αλλά η λίμνη γίνεται γενικά πιο αλμυρή με την καλοκαιρινή ζέστη και την ξηρότητα. Τότε λαμβάνουν δράση οι μικροοργανισμοί και παρουσιάζουν έντονα τα χρώματά τους. Η προσεκτική δειγματοληψία του νερού θα πρέπει να καθορίσει ποιοι οργανισμοί μετατρέπουν τη λίμνη το 2016, αλλά οι επιστήμονες λένε ότι υπάρχουν πιθανώς δύο κύριες ομάδες οργανισμών που εμπλέκονται: μια οικογένεια φυκιών που ονομάζεται Dunaliella και μια αρχαϊκή οικογένεια από βακτήρια που είναι γνωστή ως Halobacteriaceae .
"Προηγούμενη έρευνα δείχνει ότι η Dunaliella salina είναι υπεύθυνη για το κοκκίνισμα της λίμνης Urmia," εξήγησε ο Μοχάμαντ Tourian , ένας επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης. "Στο θαλάσσιο περιβάλλον, η Dunaliella salina εμφανίζεται πράσινη. Ωστόσο, σε συνθήκες υψηλής αλατότητας και υψηλής φωτεινότητας, η μικροάλγη γίνεται κόκκινη λόγω της παραγωγής των προστατευτικών καροτενοειδών στα κύτταρα.
Άλλοι επιστήμονες τονίζουν το ρόλο της Halobacteriaceae , μια ομάδα βακτηρίων που βρέθηκαν στο νερό που είναι κορεσμένο ή σχεδόν κορεσμένο με αλάτι. Αυτά τα βακτήρια απελευθερώνουν μια κόκκινη χρωστική ουσία που ονομάζεται βακτηριοροδοψίνη που απορροφά το φως και το μετατρέπει σε ενέργεια για τα βακτηρίδια. Όταν οι πληθυσμοί των βακτηρίων είναι αρκετά μεγάλοι, μπορούν να λεκιάσουν σώματα νερού.
Σημειώστε ότι, τον Ιούλιο 2016, το χρώμα της λίμνης εμφανίστηκε να είναι σχετικά σταθερό, παρά την παρουσία ενός υπερυψωμένου αυτοκινητοδρόμου. Αν και υπήρξε ανησυχία ότι θα καθιστούσε δύσκολο για το νερό να κυκλοφορεί , η λίμνη όπως είναι η περίπτωση της Μεγάλης Salt Lake της Γιούτα -το φαινόμενο στη λίμνη Ούρμια δεν είναι τόσο αισθητό. Οι διπλανή εικόνα, λήφθηκε από το από τον Landsat 8 στις 20 Απριλίου και στις 9 Ιουλίου, το 2016, δείχνουν μέρος του αυτοκινητοδρόμου πριν και μετά αλλάξει το χρώμα της λίμνης.
Ενώ η λίμνη Urmia έχει αλλάξει από πράσινο σε κόκκινο και επιστρέφοντας στην αρχική κατάσταση αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, οι τάσεις δείχνουν ότι η κόκκινη Ούρμια θα μπορούσε να γίνει όλο και πιο συχνή. Ξηρασία και η εντατική εκτροπή του νερού για τη γεωργία περιορίζουν την ποσότητα του φρέσκου νερού που φθάνει στη λίμνη. «Ο όγκος της λίμνης έχει μειωθεί σε ανησυχητικό ποσοστό 1,03 κυβικά χιλιόμετρα ανά έτος," σημείωσε ο Tourian, ο οποίος πρόσφατα ανέλυσε στοιχεία από διάφορους δορυφόρους για να παρακολουθήσει πόσο έχει αλλάξει η Ούρμια. "Τα αποτελέσματα από δορυφορικές εικόνες αποκάλυψαν μια απώλεια της έκτασης του νερού κατά μέσο όρο 220 τετραγωνικά χιλιόμετρα ετησίως, γεγονός που δείχνει ότι η λίμνη έχει χάσει περίπου το 70% της επιφάνειας της τα τελευταία 14 χρόνια."
Γεωδίφης
Πηγή- Παρατηρητήριο της Γης/ΝΑΣΑ