H χαμένη Σιερόπετρα της Αντιμάχειας
Η δικτατορία στην χώρα μας άρχισε μετά το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών στις 21 Απριλίου 1967. Θεωρήθηκε από πολλούς ως ένα από τα πολλά επεισόδια του Ψυχρού Πολέμου, στην μάχη μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Κατά τον Σάμιουελ Χάντιγκτον,συγγραφέα του βιβλίου ''The Third Wave'' αυτό το γεγονός δεν πρέπει να αναλύεται ως ένα μεμονωμένο αλλά ως μέρος ενός παγκόσμιου παιχνιδιού, που οδήγησε σε ''κύματα δικτατοριών'' ανά τον κόσμο.
Την εποχή εκείνη (1967-1974), στο μικρότοπο μας ένας ογκόλιθος τεραστίων διαστάσεων εξαφανίζεται από την Αντιμάχεια σύμφωνα με αναφορές ντόπιων. Ορισμένοι αργότερα ισχυρίστηκαν ότι δεν χάθηκε ο ογκόλιθος αλλά ότι η κοινοτική αρχή της εποχής τον πούλησε ή ότι τον δώρισε σε κάποιους Ιάπωνες. Το συμβάν έμεινε χαραγμένο στην τοπική κοινωνία για καιρό. Μεταγενέστερα κάποιος Πρόεδρος της Αντιμάχειας ευαισθητοποιήθηκε και αναζήτησε την τύχη του εξαφανισμένου βράχου. Τι καρπούς απέφερε η έρευνα δεν το γνωρίζω.
Η τοποθεσία Σιδηρόπετρα της πρώην Κοινότητας Αντιμάχειας ή ''Σιερόπετρα'' όπως την ονομάζουν οι Αντιμαχείτες, βρίσκεται σε ύψωμα περίπου 122 μέτρων από την στάθμη της θάλασσας, βορειοδυτικά από τις ανηφορικές Πόρτες.
Τα εδάφη της περιοχής αποτελούνται από ηφαιστειοιζηματογενείς γεωλογικούς σχηματισμούς ηλικίας τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων ετών. Πιο συγκεκριμένα από χαλαρά και συγκολλημένα αμμώδη εδάφη που δημιουργήθηκαν στην θάλασσα πριν από 2 εκ. χρόνια και από πυροκλαστικά υλικά που προήλθαν από τον υποθαλάσσιο κρατήρα της Αβύσσου -που έδωσε την τρομερή έκρηξη που συγκλόνισε την Νοτιοανατολική Μεσόγειο πριν από 161.000 χρόνια.
Σήμερα στην περιοχή της Σιδηρόπετρας μεγάλοι βράχοι in situ(δηλαδή επί τόπου& οι οποίοι δεν έχουν μεταφερθεί) από γρανιτοειδείς μαγματικές αποθέσεις ή άλλης ακόμη λιθολογικής σύστασης, δεν εμφανίζονται. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί ότι παρατηρούνται στο έδαφος διάσπαρτοι βράχοι γρανιτοειδούς σύστασης με τον χαρακτηριστικό κοκκινόμαυρο κοκκώδη ιστό και συμπαγή στρογγυλοποιημένη υφή που όμως μαρτυρούν κάποιου είδους μετακίνηση.
Τις πλησιέστερες εμφανίσεις πετρωμάτων τέτοιου τύπου- in situ- μπορεί κανείς να συναντήσει μόνο σε απόσταση 4-5 χιλιομέτρων, στο νοτιοδυτικό τμήμα της οροσειράς του Δίκαιου, όπου υπάρχουν χαλαζιακοί μονζονίτες ηλικίας περίπου 12 εκ. ετών(τα γνωστά γρανιτοειδή του Ελαιώνα).
Το ερώτημα αν υπήρξε ποτέ στην περιοχή ο τεράστιος (χαμένος )γρανιτόλιθος φαιού χρώματος -όπως αναφέρει ο Ν. Ζάρακας- της Σιερόπετρας δεν είναι εύκολο να απαντηθεί. Τα διάσπαρτα πλουτωνικά βράχια πιθανόν να βρίσκονται εκεί για κάποιο χρόνο ενώ είναι ως επί το πλείστον ερυθρωπά.
Κατά την προσωπική μου εκτίμηση,πρόκειται για γρανιτοειδή τα οποία αφού υπέστησαν την δράση νερού, ίσως μεταφέρθηκαν στην τοποθεσία όχι όμως από το νερό κάτι το οποίο αποκλείω. Από ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, ο ''ανοιχτομάτης'' Ιάκωβος Ζαρράφτης δεν την περιγράφει στα μέχρι σήμερα γνωστά κείμενα του. Αν υπήρχε κάτι το εντυπωσιακό εκτιμώ ότι θα το είχε αναφέρει όπως έκανε με την Μαύρη Πέτρα στο Τουβάκι(παραλιακή τοποθεσία,Μαστιχάρι).Όμως, την εποχή των Συνταγματαρχών αναφέρθηκαν ανάλογα παράξενα περιστατικά σε διάφορα μέρη της χώρας.
Με τον όρο σιδηρόλιθο, οι πετρογράφοι συνήθως αποκαλούν πετρώματα που προέρχονται από μετεωρίτες (ουράνια σώματα που έλκονται από τη βαρύτητα του πλανήτη μας και πέφτουν στην επιφάνεια της γης )των οποίων το κράμα σιδήρου και νικελίου βρίσκεται σε ίσες περίπου αναλογίες. Στους σιδηρόλιθους παρατηρείται αυτοφυής σίδηρος με τη μορφή μικρών σταγονιδίων. Αν πρόκειται για κάτι τέτοιο θα υπήρχαν κάποια ίχνη από κρατήρα από την έκρηξη ή ακόμη αλλοιωμένα πετρώματα. Ωστόσο, ο σιδηρόλιθος είναι πιο μελανός, σκούρος σχεδόν ασήκωτος και ξεχωρίζει από τον γρανιτόλιθο για τον οποίο έκαναν λόγο οι Αντιμαχείτες. Από την στιγμή που έχει εξαφανιστεί ο εν λόγω ογκόλιθος μπορούν να γίνουν αρκετές υποθέσεις. Όμως, με ή χωρίς τον (χαμένο) βράχο η τοποθεσία της Σιερόπετρας είναι ένας ακόμη γεώ-τοπος όπου οι καθημερινές μας ιστορίες και παραδόσεις συναντάνε το πλούσιο γεωλογικό αρχείο του νησιού.
Γεωδίφης
Πηγές:
1.Γεωλογικός Χάρτης της Κω- ΙΓΜΕ
2.Τοπωνυμικά και ονοματικά της νήσου Κω- Μιχάλης Ευστ. Σκανδαλίδης(Κατερίνα Παπαθωμά Μαστοροπούλου)
3.Βικιπαίδεια
4.Τοπωνύμια Νήσου Κω- Ν.Ζάρακας
5.Ο μύθος των Κώων για το ακρωτήριο Χελώνη
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Αναρτήσεις
