Μικρό δείγμα από την ξύλινη ναυπηγική της Κω

Καΐκι ξύλινο,φτιαγμένο με πολύ μεράκι από τον Συμιακό αρχιμάστορα, καραβομαραγκό και εμπειρικό ναυπηγό, Δημήτρη Μάρκογλου.

Κατασκευάστηκε το 1943 στην οδό Πλωτάρχου Μπλέσσα, πριν οι Γερμανοί κατακτητές  επιστρατεύσουν τον ταρσανά [μικρό ναυπηγείο] του.

Ο μάστρο Δημήτρης, όπως τον έλεγαν, το έφτιαξε μακριά από τον ταρσανά. 

Φοβόταν ότι θα του απαλλοτρίωναν την ξυλεία οι Γερμανοί. Για την κατασκευή του δεν υπήρχαν καλούπια ,όπως τώρα στα πλαστικά σκάφη όπου ρίχνεις  πολυεστέρα.

Τότε ήταν μια εξ' ολοκλήρου νέα κατασκευή σκαριού και μία πολύπλοκη διαδικασία που ξεκινούσε από που θα βρει το κατάλληλο ξύλο ο μάστορας. Η ξυλεία του συγκεκριμένου προήλθε από την Κάρπαθο.

Κάθε χειμώνα ενοικίαζε την Αγία Παρασκευή σε Καλύμνιους. 

Οι Καλύμνιοι με τον τρόπο αυτό πουλούσαν τα σφουγγάρια ,τα μανταρίνια και τα εμπορεύματα τους στην  Σάμο, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Ν.Ιταλία έως και την Λιβύη. 

Μετά από αμέτρητα ταξίδια στην Μεσόγειο ,το καΐκι πουλήθηκε και χάθηκαν τα ίχνη του. Η ξύλινη ναυπηγική ήταν δύσκολη τέχνη για ελάχιστους και πάνω από όλα  μυημένους.

Γεωδίφης