Η (πιθανή) γεωλογική προέλευση του Μινώταυρου
Κρητικές τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα π.Χ. από την Tell el-DAB (Αίγυπτος) δείχνουν ταυροτελετουργίες.
Ο πανταχού παρών ερωτύλος Δίας σε νεαρή ηλικία ερωτεύεται την Ευρώπη. Για άλλη μια φορά θα χρησιμοποιήσει θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να την κάνει δικιά του. Την ώρα που παίζει η Ευρώπη στην παραλία μεταμορφώνεται σ' ένα πανέμορφο και δυνατό ασπρόταυρο και ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά της. Εντυπωσιασμένη η κόρη του βασιλιά της Φοινίκης κάθεται στη ράχη του,τότε αυτός βυθίζεται στη θάλασσα και κολυμπώντας φτάνει στο νοτιότερο άκρο της χώρας,την Κρήτη. Ο πανέμορφος μύθος έχει απεικονιστεί σε θαυμάσιο μωσαϊκό στην περίφημη οικία της Ευρώπης[ 3ου αιώνα μ.Χ] που βρίσκεται στο Νυμφαίο της πόλης Κω.
Από τον έρωτα τους γεννιούνται ο Ραδάμανθυς ,ο Σαρπηδόνας και ο Μίνωας. Πριν ο Μίνωας γίνει βασιλιάς ζητά βοήθεια από τον Ποσειδώνα για να ανέβει στο θρόνο. Ο θεός τότε στέλνει έναν ταύρο και του ζητά να τον θυσιάσει. Όμως, ο Μίνωας θυσιάζει έναν άλλο ταύρο, ελπίζοντας ότι ο θεός δε θα το προσέξει. Ο Ποσειδώνας αντιλαμβάνεται την πονηριά του, κάνει τη γυναίκα του Μίνωα Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο και από την αφύσικη ένωση τους θα γεννηθεί ο Μινώταυρος σύμφωνα πάντα με την μυθολογία μας.
Ο Μινώταυρος ήταν ένα τρομερό πλάσμα, μισός άνθρωπος και μισός ταύρος, με όρεξη για ανθρώπινη σάρκα, ήταν τόσο επικίνδυνος που φυλακίστηκε σε ένα υπόγειο λαβύρινθο, τόσο περίπλοκο το οποίο κανείς δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό. Ο ποιητής Καλλίμαχος από την Κυρήνη (320-303 π.Χ.) περιγράφει ότι οι βρυχηθμοί του Μινώταυρου προέρχονταν από αυτή τη φυλακή.
Για τον μύθο του Μινώταυρου έχουν κατατεθεί διάφορες ερμηνείες. Μία από αυτές προτείνει ότι ο Μίνωας και ο Μινώταυρος είναι το ίδιο πρόσωπο, και αντιπροσωπεύουν τον θεό Ήλιο. Μία άλλη τον σχετίζει με μύθους των Φοινίκων [Βάαλ και Μολώχ]. Μία τρίτη άποψη αναφέρει ότι ο μύθος της θανάτωσης του Μινώταυρου συμβολίζει την απελευθέρωση των Ελλήνων από την κυριαρχία της Μινωικής Κρήτης με την κατάργηση του βαρβαρικού εθίμου της ανθρωποθυσίας από τον περισσότερο προοδευμένο ελληνικό πολιτισμό.
Ωστόσο ,όλες οι παραπάνω απόψεις αγνοούν έναν σημαντικό παράγοντα. Την γεωτεκτονική θέση ,τη γεωλογική ιστορία της Κρήτης και την σχέση της με τους σεισμούς.
Ο μύθος του Μινώταυρου ήταν εμπνευσμένος από τον Μινωικό Πολιτισμό καθώς κρητικές αντίκες (3650-1400 π.Χ.), έδειχναν την λατρεία στον ταύρο. Πίνακες ζωγραφικής που ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές δείχνουν μια παράξενη τελετουργία που αφορά τους νέους άνδρες οι οποίοι πηδούσαν πάνω από την πλάτη του ταύρου. Οι ταυρολατρείες γενικά συνδέονται με τη γονιμότητα, ωστόσο στην Κρήτη θα μπορούσε να ήταν μια απάντηση με φαινόμενα που έχουν σχέση με τους κοινούς σεισμούς.
Οι παλαιότερες περιγραφές του Μινώταυρου σημειώνουν, ότι ο ταύρος ανακινούσε και έκανε τη γη να τρέμει. Αξίζει επίσης να τονισθεί η σχέση μεταξύ του Μινώταυρου και του Ποσειδώνα, του θεού της θάλασσας και των σεισμών. Ο Ποσειδώνας εκτός από προστάτης των ναυτικών και των ψαράδων ήταν υπεύθυνος για γεωλογικά φαινόμενα όπως οι σεισμοί. Συχνά τον τιμούσαν με ιπποδρομίες και θυσίες για τη σταθερότητα του εδάφους και την ασφάλεια των κτιρίων. Δεν ήταν μονάχα ο άρχοντας της θάλασσας. Ήταν και κύριος όλων των φαινομένων της. Αυτός προκαλούσε θύελλες και αυτός τις κατεύναζε. Ο "ενοσίγαιος", "ενοσίχθων" και "κινάκτωρ γαίας" όπως τον αποκαλούσαν με την τρίαινά του προκαλούσε τους σεισμούς και τις εκρήξεις των ηφαιστείων, δημιουργούσε νησιά, σκοπέλους και πηγές.
Επίσης, ο λαβύρινθος είναι ένα παλιό σύμβολο για το άγνωστο εσωτερικό της γης και συμβολίζει την μήτρα της θεάς Γαίας. Έτσι, ο μύθος του Μινώταυρου δείχνει κάποια αξιοσημείωτη σχέση με το γεωπεριβάλλον και τους σεισμούς που πάντα αναστάτωναν τους γηγενείς.
Στην Κρήτη εκδηλώθηκε ο μεγαλύτερος σεισμός της Μεσογείου ο οποίος συνοδεύτηκε από ένα τεράστιο τσουνάμι που έπληξε σχεδόν όλες τις ακτές της Μεσογείου,τον Ιούλιο του 365 μ.Χ..Ο σεισμός με εκτιμώμενο μέγεθος 8,3 της κλίμακας Ρίχτερ προήλθε από ένα ανάστροφο ρήγμα κοντά στα ερείπια της αρχαίας πόλης της Φαλασάρνας ,η δε μετατόπιση από αυτό ήταν περίπου 10 μέτρα γεγονός που ανύψωσε τη δυτική Κρήτη και μετέτρεψε λιμάνια σε τμήματα ξηράς.
Κατά την διάρκεια της ιστορίας του , το ελληνικό τόξο νότια της Κρήτης έχει δώσει εκατοντάδες χιλιάδες σεισμούς ανάλογου μεγέθους ή ακόμη μεγαλύτερους. Το τόξο εκτείνεται από την περιοχή των κεντρικών Ιονίων νήσων μέχρι τη Ρόδο κι αποτελεί τμήμα του μετώπου σύγκλισης μεταξύ των λιθοσφαιρικών πλακών της Αφρικής και της Ευρασίας Η ολίσθηση στα όρια των πλακών, σε μία ενεργό ζώνη καταβύθισης πλακών έχει ως αποτέλεσμα να προκαλούνται τεράστιοι σεισμοί εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
Ο Μινώταυρος θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι ήταν μια προσωποποίηση των μυστηριωδών και ανεξήγητων δυνάμεων της φύσης που σχετίζονται με γεωλογικές διεργασίες της τεκτονικής τάφρου της Κρήτης.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.David Bressan/historyofgeology.fieldofscience.com
Η αρπαγή της Ευρώπης στο Νυμφαίο,Κω.
Αναρτήσεις
