Η δυτική Παλαίστρα της Κω;

Φωτογραφία του Ιταλού αρχαιολόγου L.Morricone, το 1937 από το Δυτικό Γυμνάσιο.

Απέναντι από τον Αγ.Παντελεήμονα όπου βρέθηκε θεμελιωμένη η ανατολική πλευρά της Παλαίστρας, άποψη από τα νοτιοδυτικά του βόρειου άκρου της ανασκαφής των Ιταλών. 

Μετά τον υπερμέγιστο σεισμό του 554μ.Χ οι περισσότεροι κάτοικοι της πρωτεύσουσας της Κω βρίσκουν τραγικό θάνατο. Οι ελάχιστοι τυχεροί που επιβίωσαν, από τον σεισμό Μ7+ και το τρομερό τσουνάμι με ύψος τουλάχιστον 25μ, έρχονται αντιμέτωποι με την υφαλμύρωση στα νερά των πηγών .

Η υδροδότηση στην πόλη είναι ανέφικτη. Ο τόπος είναι αδύνατο να κατοικηθεί. Σε συνδιασμό με την επιδημία της βουβωνικής πανώλης της εποχής του Ιουστινιανού [541-542μ.Χ], που είχε πλήξει προηγουμένως το νησί, θα συμβάλλει στην δημογραφική και οικονομική παρακμή της Κω. 

Οι εναπομείναντες κάτοικοι εγκαταλείπουν τη Συνοικία του Λιμανιού,το Ασκληπιείο, τις Δυτικές Θέρμες, Αλάσαρνα κά. Μερικοί φεύγουν από το νησί, άλλοι πάνε στα βουνά. 

Για χρόνια η πόλη μένει ακατοίκητη.Μετά από καιρό, επιστρέφουν στη πόλη και πέτρες από μνημεία [Παλαίστρα,κά] τροφοδοτούν τις ασβεστοκάμινους προκειμένου να παραχθεί η απαραίτητη πρώτη ύλη για τα νέα κτίρια.

Γεωδίφης