Γιατί το φυσικό θαλασσινό αλάτι δεν είναι το ίδιο με το επεξεργασμένο επιτραπέζιο;
«Ο λαός που αγνοεί την χρήση του αλατιού θεωρείται άγριος» Όμηρος Ιλιάς,Φ270(ονομάζει θείον το αλάτι).
Αποθέσεις φυσικού αλατιού στις ακτές του Τρίοπα(Αγ.Φωκάς) από την εξάτμιση θαλασσινού νερού με τιμές ph=7,97. Εκτός από τον Τρίοπα σε αρκετές παράκτιες τοποθεσίες της Κω παρατηρείται το ''άλς'' όπως το αποκαλούσε ο Ηρόδοτος.
Τόσο το θαλασσινό αλάτι όσο και το ορυκτό αλάτι ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες οι οποίοι σημείωναν ότι η κατανάλωση αλμυρών τροφίμων πλήττει τις βασικές λειτουργίες του οργανισμού, όπως την πέψη και την απέκκριση (ούρα και κόπρανα). Αυτό τους οδήγησε να χρησιμοποιούν το αλάτι για ιατρικούς λόγους.
Επίσης, οι θεραπευτικές μέθοδοι του ''παππού'' Ιπποκράτη ήταν ειδικά διαμορφωμένες για τη συχνή χρήση του αλατιού. Ο πατέρας της Ιατρικής αναφέρει ''νίτρον ερυθρόν '' και ''νίτρον οπτόν(ψημένος)'' ως φάρμακα .Η ελληνική ιατρική, πριν από 2000 χρόνια, είχε ήδη ανακαλύψει την τοπική χρήση του αλατιού για δερματικές παθήσεις, την πόση αλμυρών ή μεταλλικών νερών για πεπτικά προβλήματα ενώ πρώτη είχε υιοθετήσει την εισπνοή αλατιού για ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος!
Μία χαρακτηριστική σύνθεση του θαλασσινού νερού σε εκατοστιαία κλίμακα περιλαμβάνει: 55.5% χλώριο,30.8% νάτριο, 7.7% θειικά, 3.7% μαγνήσιο,1.2% ασβέστιο και 1.1% κάλιο κά.
Μερικοί καλοφαγάδες πιστεύουν ότι το θαλασσινό αλάτι έχει καλύτερη γεύση και μια καλύτερη υφή από το συνηθισμένο επιτραπέζιο αλάτι καθώς προσφέρει μια διαφορετική αίσθηση στο στόμα, και μπορεί να αλλάξει τη γεύση κάτι που οφείλεται στο διαφορετικό συντελεστή της διάλυσης.
Η περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα επίσης επηρεάζει τη γεύση. Τα χρώματα και η ποικιλία γεύσεων οφείλονται στους τοπικούς αργίλους και τα άλγη που έρχονται σε επαφή με τα ύδατα και από τα οποία συλλέγεται το αλάτι. Για παράδειγμα, ορισμένα άλατα από την Κορέα και τη Γαλλία είναι ροζ γκρι, μερικά από την Ινδία είναι μαύρα. Μαύρο και κόκκινο αλάτι από τη Χαβάη μπορεί ακόμη να οφείλεται σε σκόνη μαύρης λάβας και σε ψημένο κόκκινο πηλό που έχει προστεθεί. Ορισμένο θαλασσινό αλάτι περιέχει θειικά. Μπορεί να είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς το θαλασσινό αλάτι από άλλα άλατα, όπως το ροζ αλάτι Ιμαλαΐων(ph γύρω στο 6) , το αλάτι Maras από τις θερμές πηγές των Ίνκας, ή το ορυκτό αλάτι (αλίτης).
Σήμερα τα οργανικά, από το ανεπεξέργαστο αλάτι λείπουν από τη διατροφή μας. Το επιτραπέζιο αλάτι στο φαγητό μας δεν έχει πλέον τίποτα το κοινό με το αρχικό κρυσταλλικό αλάτι. Σήμερα είναι κυρίως χλωριούχο νάτριο και όχι θαλασσινό αλάτι. Με την έλευση της βιομηχανικής ανάπτυξης, το φυσικό αλάτι χημικά ''καθαρίζεται'' και μειώνεται μόνο σε χλωριούχο νάτριο. Μεγάλες εταιρείες που παράγουν το ξηρό αλάτι σε τεράστιους κλιβάνους με θερμοκρασίες που φθάνουν τους 650 βαθμούς Κελσίου, αλλάζουν τη χημική δομή του άλατος, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει αρνητικά το ανθρώπινο σώμα. Το κοινό επιτραπέζιο αλάτι που χρησιμοποιούμε για το μαγείρεμα έχει μόνο 2 ή 3 χημικά στοιχεία.
Το αλάτι από το θαλασσινό νερό έχει 84 χημικά στοιχεία. Για το σώμα μας για να είμαστε υγιείς χρειαζόμαστε όλα αυτά τα στοιχεία. Όταν χρησιμοποιούμε το κοινό αλάτι, είμαστε ελλειμματικοί σε 81 στοιχεία, το οποίο σημαίνει ότι κατά κάποιον τρόπο ο σύγχρονος τρόπος παραγωγής συμβάλλει στο να μας κάνει πιο αδύναμους και πιο επιρρεπείς σε ασθένειες. Το θαλασσινό αλάτι είναι εξίσου σημαντικό για την υγεία, όπως τα 8 ποτήρια νερό που πρέπει να πίνουμε κάθε μέρα! Για όσους λατρεύουν την υγιεινή διατροφή, το φυσικό θαλασσινό αλάτι είναι ένα κοκτέιλ από θρεπτικά υλικά. Το αλάτι είναι μία ζωτικής σημασίας ουσία για την επιβίωση όλων των ζωντανών πλασμάτων.
Το θαλασσινό αλάτι έχει θεραπευτικές ιδιότητες
Σύμφωνα με την Ολιστική Βιβλιοθήκη Υγείας μια διαδικτυακή πηγή πληροφοριών για την υγεία και την ευεξία, το φυσικό θαλασσινό αλάτι πραγματοποιεί πολυάριθμες ζωτικές λειτουργίες του σώματος. Βοηθά το σώμα να αντικαταστήσει τους χαμένους ηλεκτρολύτες και να επαναφέρει τα επίπεδα pH σε ισορροπία. Ρυθμίζει τη σύσπαση των μυών, ιδιαίτερα αυτή της καρδιάς, και διεγείρει το συκώτι και την παραγωγή των πεπτικών οξέων. Το ιώδιο στο θαλασσινό αλάτι είναι υψίστης σημασίας για τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Το αλάτι είναι πιο αποτελεσματικό στη σταθεροποίηση των αρρυθμιών και σε αντίθεση με την εσφαλμένη αντίληψη ότι προκαλεί υψηλή αρτηριακή πίεση, είναι πραγματικά απαραίτητο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης - σε συνδυασμό με το νερό - και οι αναλογίες είναι κρίσιμες.
Το αλάτι είναι ζωτικής σημασίας για την εξισορρόπηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και είναι απαραίτητο στοιχείο στο διαβήτη, για την απορρόφηση των σωματιδίων των τροφίμων μέσω της εντερικής οδού, για την εκκαθάριση των πνευμόνων από βλέννες και το ενοχλητικό κολλώδες φλέγμα, ιδιαίτερα στο άσθμα και για την πρόληψη των μυϊκών κραμπών, για την πρόληψη της ουρικής αρθρίτιδας(ποδάγρα) , για την πρόληψη της φλεβίτιδας στα πόδια και τους μηρού κά.
Το σώμα χρειάζεται μέταλλα που βρίσκονται στο ανεπεξέργαστο αλάτι. Ελλείψεις, μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις των νεφρών, του αναπνευστικού και σε θεραπευτικά στοιχεία. Η έλλειψη ανόργανων συστατικών από το αλάτι κάνει το σώμα να αγωνίζεται πιο σκληρά για να επιβιώσει και ανεβάζει την αρτηριακή πίεση .Με την κολύμβηση και το τρίψιμο του δέρματος με κόκκους της , το φυσικό θαλασσινό αλάτι βοηθά το δέρμα να λειτουργεί ως όργανο αποβολής.
Το κοινό επεξεργασμένο επιτραπέζιο αλάτι θα πρέπει να εξαλειφθεί από κάθε κουζίνα για τους ακόλουθους λόγους: Διατηρεί τα υγρά. Μια ουγγιά (28,35 γραμμάρια) επιτραπέζιο αλάτι διατηρεί μέχρι και 0,45 κιλά του νερού. Η κατακράτηση υγρών δεν είναι μόνο δυσάρεστη, κουράζει την καρδιά. Η οξίνιση του αίματος, προσφέρει μια ανοιχτή πρόσκληση σε καρδιακά προβλήματα, υπέρταση, νοσήματα του ήπατος, νευραλγία, ρευματισμούς και γαστρικά έλκη. Βλάπτει και καταστρέφει τα ένζυμα, διαταράσσει την ισορροπία νατρίου / καλίου, δημιουργεί ένα όξινο στομάχι και αναστέλλει την πέψη. Υπ-ερεθίζει το νευρικό σύστημα, ενεργοποιώντας τα επινεφρίδια. Αυξάνει την εφίδρωση και μειώνει την λειτουργία των μυών της καρδιάς. Προωθεί επίσης τις εναποθέσεις ασβεστίου και των λιπαρών στα τοιχώματα των αρτηριών. Το κοινό επιτραπέζιο αλάτι βάζει ένα τεράστιο βάρος για τα νεφρά, αποδυναμώνοντας τα έως ότου μπορούν πλέον να λειτουργήσουν.
Από πού προέρχεται το θαλασσινό αλάτι;
Οι ωκεανοί καλύπτουν περίπου το 70 % της επιφάνειας της Γης, και περίπου το 97% του συνόλου του νερού πάνω και μέσα από τη Γη είναι αλμυρό νερό. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, αν το αλάτι στον ωκεανό μπορεί να αφαιρεθεί και να κατανεμηθεί ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια της Γης, θα μπορούσε να σχηματίσει ένα στρώμα από αλάτι με πάχος πάνω από 166 μέτρα.Αλλά, από πού προέρχεται το θαλασσινό αλάτι; Η απάντηση είναι πραγματικά πολύ απλή. Το αλάτι στον ωκεανό προέρχεται από τα πετρώματα της ξηράς. Εδώ είναι πώς αυτό λειτουργεί:
Η βροχή που πέφτει στη γη περιέχει κάποια διαλυμένο διοξείδιο του άνθρακα από τον περιβάλλοντα αέρα. Αυτό αναγκάζει το νερό της βροχής να είναι ελαφρώς όξινο γεγονός που οφείλεται στο ανθρακικό οξύ. Η βροχή διαβρώνει φυσικά το βράχο και τα οξέα χημικά σπάνε τις πέτρες και μεταφέρουν τα άλατα και τα ανόργανα συστατικά μαζί σε διαλυμένη κατάσταση ως ιόντα. Τα ιόντα της απορροής μεταφέρονται στα ρέματα και τα ποτάμια και στη συνέχεια στον ωκεανό. Πολλά από τα διαλυμένα ιόντα χρησιμοποιούνται από οργανισμούς στον ωκεανό και απομακρύνονται από το νερό. Άλλα δεν εξαντλούνται και μένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι συγκεντρώσεις τους με την πάροδο του χρόνου.
Όμως τα ποτάμια και η επιφανειακή απορροή δεν είναι η μόνη πηγή των διαλυμένων αλάτων. Υδροθερμικές αναβλύσεις( υπάρχουν στην θάλασσα του Τρίοπα) όπως πρόσφατα ανακαλύφθηκε χαρακτηριστικά στην κορυφή των ωκεάνιων ραχών συμβάλλουν στην απόθεση διαλυμένων μεταλλικών στοιχείων τους ωκεανούς. Αυτές οι γεωμορφές είναι το σημείο εξόδου στον πυθμένα του ωκεανού και η διαδικασία τους έχει ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα στην αλατότητα της θάλασσας. Οι αντιδράσεις μεταξύ θαλασσινού νερού και του θαλάσσιου βασάλτη(πέτρωμα από το οποίο αποτελείται ο ωκεάνιος φλοιός), δεν είναι μονόδρομος, ωστόσο μερικά από τα διαλυμένα άλατα αντιδρούν με το βράχο και απομακρύνονται από το θαλασσινό νερό.
Επιπλέον άλατα στους ωκεανούς μπορούν να προστεθούν από την υποθαλάσσια ηφαιστειότητα, από την έκρηξη των ηφαιστείων κάτω από το νερό. Αυτό είναι παρόμοιο φαινόμενο με την προηγούμενη διαδικασία καθώς ο θαλασσινό νερό αντιδρά με καυτό βράχο και διαλύει μερικά από τα μεταλλικά συστατικά.
Τα ορυκτά και τα άλατα που εναποτίθενται στην θάλασσα της Κω από την εκροή των ποταμών του νησιού, προκαλούν την θάλασσα μας να είναι αλμυρή ενώ οι υδροθερμικές πηγές και οι ηφαιστειακές διεργασίες, όπως αυτές παρατηρούνται στην λεκάνη της Κω, απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και ανόργανες ουσίες και μας τροφοδοτούν με θαλασσινό αλάτι αρίστης ποιότητας.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.holistichealthlibrary.com
3.NOAA
4.USGS
5.Γεωλογικός χάρτης Κω-ΙΓΜΕ
Αναρτήσεις
