Τελετουργία μεταξύ των ιθαγενών...
Όταν οι Ευρωπαίοι εξερευνητές εισέβαλαν στην καρδιά της Νότιας Αμερικής, παρατήρησαν μια ενδιαφέρουσα τελετουργία μεταξύ των ιθαγενών: ομάδες συγκεντρώνονταν σε κύκλους για να μοιραστούν ένα ζεστό ρόφημα γνωστό ως *caiguá*.
Στην ποιητική γλώσσα Guaraní, αυτή η λέξη σχηματίστηκε από τις λέξεις *káa* (βότανο), *y* (νερό) και *gua* (από), που σημαίνει «νερό που προέρχεται από το βότανο». Αυτή η απλή αλλά βαθιά έκφραση αποτύπωνε την ουσία αυτού που γνωρίζουμε σήμερα ως yerba mate - όχι απλώς ένα ποτό, αλλά μια σύνδεση με τη φύση και το πνεύμα.
Ο ίδιος ο όρος *mate* δεν προέρχεται από τη λέξη Guaraní, αλλά από τη λέξη Quechua *matí*, που αναφέρεται στην κούφια κολοκύθα που παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν ως δοχείο. Πινόταν μέσα από ένα λεπτό καλάμι που ονομάζεται *tacuarí*, με έναν κούφιο σπόρο που λειτουργούσε ως φίλτρο - μια πρακτική αλλά ιερή ρύθμιση.
Οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες, ωστόσο, παρερμήνευσαν αυτή την πρακτική. Βλέποντάς την μέσα από το πρίσμα της άγνοιας, την απέρριψαν ως τεμπελιά ή ακόμα και δαιμονική. Αλλά αυτό που δεν κατάφεραν να δουν ήταν ότι το mate δεν ήταν ένα άσκοπο χόμπι, αλλά μια βαθιά ριζωμένη πράξη κοινωνίας. Πέρα από τη βοτανική του ταυτότητα - *Ilex paraguariensis*, με τις πικρές τανίνες και τους αφρώδεις γλυκοζίτες του - το mate φέρει πολιτιστικό βάρος. Γεφυρώνει τις σιωπές, διαλύει τις ταξικές διαιρέσεις και προσκαλεί την ανθρώπινη σύνδεση. Καθώς η κολοκύθα περνάει από χέρι σε χέρι, υπερβαίνει την περιοχή και την κοινωνική θέση, συνδέοντας τους γκάουτσος, τους κατοίκους των πόλεων και τους μετανάστες.
Από την Αργεντινή μέχρι τη Βραζιλία και πέρα από αυτήν, το mate συνεχίζει να κάνει αυτό που πάντα προοριζόταν να κάνει: να φέρνει τους ανθρώπους κοντά, μια γουλιά τη φορά. : Μαπούτσε πίνουν mate στις πάμπας ενώ το κρέας μαγειρεύεται, 1890 [φωτογραφία]...
Historical Photos