Οι Σαβίνες...

Η Παρέμβαση των Σαβίνων Γυναικών είναι ένας πίνακας του 1799 του Γάλλου ζωγράφου Ζακ-Λουί Νταβίντ, που απεικονίζει ένα θρυλικό επεισόδιο μετά την απαγωγή των Σαβίνων γυναικών από την ιδρυτική γενιά της Ρώμης. Οι εργασίες για τον πίνακα ξεκίνησαν το 1796, αφού η αποξενωμένη σύζυγός του τον επισκέφτηκε στη φυλακή.

Οι Σαβίνες, ένας μεγάλος πίνακας του Jean Louis David, ολοκληρώθηκε σε 4 χρόνια σε μια επιφάνεια 20 τ.μ. το 1799! 

Ο David, ο ζωγράφος της Γαλλικής Επανάστασης, είχε την ιδέα για αυτό ενώ βρισκόταν στη φυλακή μετά την πτώση του Ροβεσπιέρου. Ήταν η πρώτη δημόσια έκθεση έργου τέχνης στη Γαλλία, η οποία πληρώθηκε και σημείωσε μεγάλη επιτυχία! 

Περισσότεροι από 50.000 επισκέπτες ήρθαν να θαυμάσουν το ακόμα καινούργιο έργο με είσοδο 1,8 φράγκα! Με τα έσοδα, ο David μπόρεσε να αγοράσει ένα αγρόκτημα 140 εκταρίων! Συμβολίζει τη συμφιλίωση μεταξύ των Γάλλων, όπως ακριβώς οι Σαβίνες που στέκονταν ανάμεσα στους Σαβίνους που ήρθαν να ανακτήσουν την κόρη και τις αδερφές τους, και τους Λατίνους υπό την ηγεσία του Ρωμύλου, ο οποίος τις είχε απαγάγει για να τις παντρέψει. 

Ο Λίβιος αφηγείται: «Πήγαν με θάρρος στη μέση των βλημάτων, με τα μαλλιά τους ατημέλητα και τα ρούχα τους σκισμένα. Τρέχοντας στο κενό ανάμεσα στους δύο στρατούς, προσπάθησαν να σταματήσουν τυχόν περαιτέρω συγκρούσεις και να ηρεμήσουν τα πάθη καλώντας τους πατέρες τους στον έναν στρατό και τους συζύγους τους στον άλλο να μην επικαλεστούν την κατάρα στα κεφάλια τους και το στίγμα της πατροκτονίας στους απογόνους τους, λερώνοντας τα χέρια τους με το αίμα των γαμπρών και των πεθερών τους. Φώναξαν: «Αν αυτοί οι δεσμοί συγγένειας, αν αυτοί οι γάμοι είναι απεχθείς για εσάς, είναι εναντίον μας που πρέπει να στρέψετε την οργή σας. Εμείς είμαστε η αιτία αυτού του πολέμου. Θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε παρά να ζήσουμε περισσότερο από τους συζύγους μας ή τους πατέρες μας, ή να παραμείνουμε χήρες ή ορφανά».

Lucius Gellius Publicola

https://x.com/Lucius_Gellius/status/1977295128730485225